Versterkt door banden: Een gesprek met Sara Lassfolk

Maak kennis met Sara, een 33-jarige Finse, wiens ervaring met acute myeloïde leukemie (AML) begon op 26-jarige leeftijd. Ondanks de uitdagingen die ze tegenkomt, straalt Sara’s veerkracht door haar inzichten in het omgaan met de behandeling van kanker, het vinden van kracht in relaties en het opkomen voor jongvolwassen kankerpatiënten.

Wat is je naam? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan?

Mijn naam is Sara. Ik ben 33 en kom uit Finland.

Wat is je diagnose?

Acute myeloïde leukemie, afgekort AML.

Hoe en wanneer kwam je achter je diagnose?

Op mijn 26e werd ik plotseling opgenomen in het ziekenhuis omdat ik non-stop bloedde. Terugkijkend had ik ook andere symptomen zoals rug-aan-rug infecties en vermoeidheid, maar die werden zo gemakkelijk wegverklaard door stress.

Wat heeft de ervaring met kanker je geleerd?

Dat ik zo veerkrachtig ben! Ik heb zoveel meegemaakt en ik ben nog steeds in staat om door te gaan en van het leven te genieten. Na het einde van mijn actieve behandeling had ik het mentaal erg moeilijk, maar ik was nog steeds in staat om voor mezelf op te komen en de juiste hulpverlener te vinden om me te helpen.

Wat heeft je het meest geholpen tijdens het behandelingsproces?

Mijn familie en vrienden. Ik zal ze allemaal eeuwig dankbaar zijn dat ze er voor me waren en dat ze me op de hoogte hielden en me niet als een patiënt behandelden. Er stonden zoveel mensen klaar om me te bezoeken, dat ik alles moest bijhouden met mijn agenda!

Wat zou je willen bereiken binnen EU-CAYAS-NET?

Ik wil graag helpen om een sterkere band te creëren tussen onze nationale en andere Europese verenigingen. Er zijn zo weinig AYA-patiënten in Finland dat peer-support soms gewoon niet haalbaar is, dus misschien kunnen Europese peers helpen die kloof te overbruggen. Er zijn ook zoveel uitstekende bronnen die door dit netwerk worden geproduceerd, dat het zonde zou zijn om er geen gebruik van te maken en in plaats daarvan te proberen alles zelf te doen.

Wat doe je in je vrije tijd?

Ik ben actief lid van een paar kankerverenigingen en kom op voor jongvolwassenen. Ik probeer dit in evenwicht te houden door contact te houden met mijn vrienden en uit te gaan. Ik heb zoveel tijd doorgebracht in mijn ziekenhuiskamer of thuis, dat ik nu probeer naar buiten te gaan en alles te beleven! Musea, theaters, dorpsbeurzen… Noem maar op, ik ben er!

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

“Ook dit gaat voorbij”. Gezegd tegen mij door mijn favoriete verpleegster toen ik het einde van mijn behandelingen niet meer kon zien en depressie mijn hoofd binnensloop. Het is zo’n kleine verandering in denken met zo’n grote impact. Ik gebruik het zelfs nu nog als ik vastzit, down ben of gefrustreerd raak door nieuwe hindernissen.

Welk persoonlijk doel wil je nu bereiken?

Ik heb langdurige bijwerkingen die me ervan weerhouden zo actief te zijn als ik zou willen. Mijn doel voor de korte termijn is om lange afstanden te kunnen hardlopen en om op een dag mee te doen aan de World Transplant Games!

Hoe ga je ermee om als het moeilijk wordt?

Ik heb geleerd om me open te stellen voor mijn dierbaren. Instinctief zou ik alles opkroppen en mezelf van iedereen afzonderen, maar omdat dat alles alleen maar moeilijker maakt, ben ik begonnen mijn gevoelens onder woorden te brengen. Ik heb gemerkt dat het echt helpt! Wederkerigheid is hier de sleutel, want ik wil niet dat iemand zich een onbetaalde therapeut voelt.

Welke les was voor jou het moeilijkst om te leren?

Dat mijn leven nooit meer zal zijn zoals het ooit was. Ik heb zoveel tijd doorgebracht met denken dat als ik eenmaal door mijn behandelingen heen was en weer in vorm, ik mijn leven weer kon oppakken. Ik moest rouwen om het verlies van mijn zorgeloze leven en dit nieuwe hoofdstuk leren accepteren. Toen ik ophield mezelf te vergelijken met anderen of met mijn jongere ik, werd het leven zoveel beter.

Welke app gebruik je het meest op je telefoon?

Waarschijnlijk Instagram. Ik ben echt slecht in het delen van mijn leven daar, maar ik hou van het sturen en ontvangen van memes en leuke clips. Ik vind het ook leuk om te zien waar al mijn nieuwe EU-CAYAS-NET vrienden mee bezig zijn!

Wat is het laatste dat je hebt gekeken op tv/internet/Netflix en waarom heb je daarvoor gekozen?

Ik heb naar Normal People gekeken. Het was zo’n goede herinnering aan het feit dat normaalheid echt niet bestaat en dat we allemaal demonen hebben. Het is zo makkelijk om je te verliezen in de enorme put die kanker is, dat je soms vergeet dat het leven ons allemaal moeilijkheden geeft, zelfs als alles goed gaat.