Anouk Schroeder: Hoofdstuk voor hoofdstuk een levensverhaal schrijven

Anouk vertelt over haar ervaring met kanker in haar kindertijd en de onschatbare levenslessen die ze daaruit heeft geleerd. Ze benadrukt hoe belangrijk het is om je nooit alleen te voelen, de diepgaande impact van de steun van haar broer of zus en hoe littekens een herinnering zijn aan het verleden, maar niet de toekomst bepalen.

Wat is je naam? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan?

Anouk, ik ben 32 en kom uit Luxemburg.

Wat is je diagnose?

Acute lymfoblastische leukemie toen ik 4 jaar oud was.

Hoe en wanneer kwam je achter je diagnose?

Toen ik 4 jaar oud was, voelde ik me niet lekker en mijn knie deed uit het niets pijn, dus ging ik naar mijn kinderarts die me na een eerste controle naar het kinderziekenhuis stuurde voor een bloedanalyse. Nadat de resultaten bekend waren, werden mijn moeder en ik onmiddellijk in een ambulance naar Brussel, België, gestuurd om het vermoeden van de kinderarts in het Luxemburgse ziekenhuis te bevestigen en direct met de behandelingsprocedure te beginnen.

Wat heeft de reis door kanker je geleerd?

De reis door kanker en het leven van de overlevende daarna hebben me geleerd dat we nooit alleen zijn. Er is altijd iemand aan onze zijde via de gemeenschappen die rond kanker zijn opgebouwd (de ouderorganisaties of de overlevingsgroepen). En ik realiseerde me dat jij helaas nooit degene bent die de moeilijkste weg te gaan heeft, er is altijd wel iemand wiens leven niet zo goed is als het jouwe. Dus omdat je als peuter al kanker hebt overleefd, besef je al op jonge leeftijd hoe gelukkig het is dat je nog leeft en dat geeft je al op jonge leeftijd nederigheid.

Wat heeft je het meest geholpen tijdens het behandelingsproces?

Omdat ik het grootste deel van mijn behandeling een peuter was, weet ik niet echt veel over de tijd zelf. Maar na de hoofdbehandeling begonnen mijn broer (2 jaar ouder) en ik naar activiteiten te gaan (schilderen, uitstapjes naar de dierentuin, etc.) die door de ouderorganisatie werden georganiseerd en tijdens die activiteiten realiseerde ik me dat de band die mijn broer en ik als peuters hadden (we waren en zijn nog steeds zo dik als dieven) niet iets impliciets was.

Ik leerde dat het feit dat mijn broer en ik zo close zijn iets te maken had met zijn prachtige karakter en dat niet elke broer of zus hetzelfde voelde als hij. Hij was niet jaloers dat ik 24/7 met onze moeder bezig was, of om het feit dat ik al veel eerder dan hij een tv op mijn kamer had, of het me kwalijk nam dat hij in die tijd bij onze grootouders of familievrienden woonde.

Tijdens die activiteiten begon ik me te realiseren dat niet alleen ik sneller moest opgroeien, maar dat ook hij sneller moest opgroeien en sneller moest leren omgaan met situaties op jonge leeftijd. En dat niet alleen ik een deel van mijn jeugd verloor, maar dat hij ook een deel van zijn jeugd verloor door mij, en het feit dat hij mij nergens de schuld van gaf, ik voel me zo dankbaar dat hij mijn reddingslijn was.

Wat doe je in je vrije tijd?

Ik experimenteer graag met verschillende recepten, dus mijn vrienden zijn mijn proevers voor nieuwe recepten. Ik hou ook van zo’n beetje alles wat in het Romance-genre kan worden ondergebracht, van boeken/manga’s tot tv-programma’s. De tv-shows zijn overwegend Aziatisch, meestal in het Koreaans en Mandarijn. Ik vind het heerlijk om boekenhoekjes te maken en mijn Reading Journals en Bullet journals te schilderen/tekenen van blanco notitieboekjes.

In het weekend of op vakantie ga ik graag wandelen in de natuur om mijn ziel tot rust te brengen van de hectiek van alledag.

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

“Littekens herinneren ons eraan dat het verleden echt is en dat we het hebben meegemaakt om het te kunnen navertellen.”

Het is gemakkelijk om onze littekens te zien en in ellende te blijven hangen. Soms vergeten we zelfs wat we in het verleden hebben overwonnen en denken we dat we nog steeds leven. De littekens zijn zeker niet iets waar we ons voor hoeven te schamen. Ze vertellen slechts een beperkt deel van ons verhaal, en voor de meesten is dat het afgeronde deel van onze verhaallijn. We moeten ons dus richten op het deel dat nog geschreven moet worden, want er zijn nog veel hoofdstukken met lege pagina’s.

Wat is je favoriete motto in het leven?

“Je bent moediger dan je denkt, sterker dan je lijkt en slimmer dan je denkt.” A. A. Milne

Wat doet jou onmiddellijk oplichten?

Ik ben een eenvoudig persoon. Als je naar me lacht, voel ik meteen de behoefte om te glimlachen.

Als ik foto’s of video’s van de kinderen van mijn beste vriend ontvang, gaat mijn hart meteen sneller kloppen.

Als je me iets geeft dat je zelf hebt gemaakt met een minimale inbreng van geld, voel ik me meteen gelukkig. Ik vind het leuk als mensen moeite doen om over cadeautjes na te denken. De makkelijkste keuze om te geven zijn boeken van mijn verlanglijstje op Amazon, maar als ik dan zie dat ik bijvoorbeeld een zelfgemaakte origami boekenlegger heb gekregen ben ik het gelukkigst.

Ik heb zelfs een keer een eenvoudig schilderij met het hoofd van Minnie Mouse laten maken door een vriendin en dat schilderij is sindsdien het middelpunt in mijn keuken en het maakt me nog steeds blij als ik ernaar kijk.

Of gewoon een meme toegestuurd krijgen 😉.

Wat staat er op je bucketlist?

Ik wil Koreaans en Mandarijn spreken. Tijdens de pandemie ben ik begonnen met Koreaans, maar alleen als autodidact, dus niet erg efficiënt. En ik begon Koreaans en Mandarijn door elkaar te gebruiken omdat ik ook veel Mandarijnse tv kijk.

Een van mijn fantasieën als fervent lezer is om een ingebouwde bibliotheek te hebben. En ook om mijn boeken opnieuw in te binden zodat ze allemaal lijken op de Penguin Clothbound Classics.

Er zijn ook een paar steden (Seoul, Jeju eilanden, Tokio) en pretparken die ik wil bezoeken (Disneyworld in Florida; Super Nintendo World in Japan) En de lijst gaat maar door…

Wat zijn jouw persoonlijke regels?

Oordeel niet over mensen zonder het leven te kennen dat ze leiden.

Verander niet door wat iemand van je vindt. Wat ze van je vinden is hun probleem, niet het jouwe.

Als je kunt helpen, moet je helpen.

Welke app gebruik je het meest op je telefoon?

De app die ik het meest gebruik is Kindle 😉.

Wat is het laatste dat je hebt gekeken op tv/internet/Netflix en waarom heb je daarvoor gekozen?

Zoals ik al eerder zei, kijk ik naar Koreaanse en Chinese drama’s. De laatste die ik zag was “Go Ahead” (2020, Chinees). Het gaat over 3 kinderen die een gezinnetje vormen met 2 van hun vaders. Ze moesten snel opgroeien door verschillende situaties in hun respectievelijke levens: de ene verloor haar moeder aan een ziekte, de tweede werd verlaten door zijn moeder met een afwezige vader en de derde verloor zijn zus aan een tragisch ongeluk waar de moeder haar zoon de schuld van gaf, dus ging ze naar het buitenland zonder hem en zijn vader als gevolg van een depressie.

Ik koos ervoor om te kijken, vanwege de band die de kinderen met elkaar creëerden gedurende de tijdlijn en hoe ze hun familiesituaties overwonnen en opgroeiden om gelukkig te zijn en de mensen te worden die ze wilden zijn.

Noot van de redactie: Begin aan een reis vol kracht en steun! Sluit je aan bij onze bloeiende online community voor overlevenden van kanker op Discord. Kom in contact met andere overlevenden, deel je overwinningsverhalen en vind troost in een netwerk dat je begrijpt. Samen zijn we veerkrachtig. Klik hier om lid te worden en een gemeenschap van hoop en genezing te omarmen. 🌟