Overzicht

Een haploïtische donor is een familielid dat precies 50% van de humaan leukocyten antigeen (HLA) markers deelt met de ontvanger. Dit type donor wordt vaak overwogen bij beenmerg- of stamceltransplantaties als er geen volledig gematchte donor beschikbaar is. Haploïtische transplantaties komen steeds vaker voor dankzij de vooruitgang in medische technieken en inzicht in de compatibiliteit van het immuunsysteem.

Belangrijke informatie

In de context van beenmerg- en stamceltransplantaties is het vinden van een geschikte donor cruciaal. Meestal wordt de voorkeur gegeven aan een perfecte match, maar dit is niet altijd mogelijk. Een haplo-identieke donor biedt een haalbaar alternatief, vooral wanneer directe familieleden, zoals broers of zussen of ouders, als donor kunnen dienen. Het proces houdt in dat ten minste de helft van de HLA-markers overeenkomt. Dit zijn eiwitten op celoppervlakken die een rol spelen bij de regulatie van het immuunsysteem.

Klinische betekenis

Haploïtische donoren hebben aan belang gewonnen op medisch gebied vanwege hun toegankelijkheid en het potentieel om levensreddende behandelingsopties te bieden. Het gebruik van haplo-identieke donors is vooral belangrijk geweest bij de behandeling van bloedgerelateerde kankers zoals leukemie en lymfoom. De mogelijkheid om een gedeeltelijk gematchte donor te gebruiken vergroot de pool van potentiële donoren, waardoor de kans op een succesvolle transplantatie toeneemt voor patiënten die misschien geen volledig gematchte donor beschikbaar hebben.

Behandeling en beheer

Het proces van het gebruik van een haploïtische donor omvat een aantal kritieke stappen. In eerste instantie ondergaan zowel de donor als de ontvanger een HLA-typering om de gedeeltelijke overeenkomst te bevestigen. De ontvanger ondergaat vaak een conditioneringstherapie om het lichaam voor te bereiden op de transplantatie, die chemotherapie of bestraling kan omvatten. Na de transplantatie krijgen de patiënten een immunosuppressieve therapie om graft-versus-host disease (GVHD) te voorkomen, een veel voorkomende complicatie waarbij de immuuncellen van de donor het lichaam van de ontvanger aanvallen.

Hulpmiddelen voor patiënten

Patiënten die een haploïtische transplantatie overwegen, hebben toegang tot verschillende bronnen voor ondersteuning en informatie. Veel ziekenhuizen en kankercentra bieden adviesdiensten, educatief materiaal en steungroepen aan om patiënten en hun familie te helpen het proces te begrijpen en verwachtingen te managen. Online bronnen van gerenommeerde organisaties zoals het National Marrow Donor Program bieden waardevolle inzichten in donormatching en transplantatieprocedures.

Veelgestelde vragen

• Wat is het succespercentage van haplo-identieke transplantaties?

Het succespercentage van haploïdentische transplantaties is aanzienlijk verbeterd en veel onderzoeken tonen resultaten die vergelijkbaar zijn met die van transplantaties van volledig gematchte broers en zussen, vooral dankzij de vooruitgang in de zorg na de transplantatie.

• Zijn er risico’s verbonden aan haplo-identieke transplantaties?

Net als alle transplantaties brengen haploïdentische transplantaties risico’s met zich mee, waaronder graft-versus-host ziekte, infecties en afstoting van het transplantaat. Zorgvuldige controle en vooruitgang in immunosuppressieve behandelingen hebben echter veel van deze risico’s beperkt.

• Hoe lang duurt het herstel na een haploïdentransplantatie?

De hersteltijd verschilt per individu, maar patiënten verblijven na de transplantatie meestal enkele weken in het ziekenhuis, gevolgd door maanden van poliklinische zorg en monitoring om een succesvolle enting te garanderen en complicaties te beheersen.