Seksuele gezondheidsproblemen bij de jongvolwassene met kanker: een internationaal symposium gehouden tijdens het eerste wereldwijde congres voor kanker bij adolescenten en jongvolwassenen

Adolescenten en jongvolwassenen (AYA) bij wie kanker is vastgesteld, hebben specifieke psychosociale en medische behoeften, deels als gevolg van hun overgang door belangrijke levensmijlpalen op het moment van de diagnose (Gupta et al, 2013, geciteerd in Mitchell et al, 2018). Een van de belangrijkste behoeften heeft betrekking op seksualiteit, aangezien het vormen van een seksuele identiteit een belangrijke ontwikkelingstaak is voor een jongvolwassene (YA) (D’Agostino, Penney, Zebrack, 2011, geciteerd in Mitchell et al., 2018). Omdat overlevenden van YA-kanker uitdagingen of ontevredenheid kunnen ervaren rond seksuele relaties en intimiteit, is het absoluut noodzakelijk om de aandacht van gezondheidszorgprofessionals (HCP) voor de seksuele gezondheid van AYA te vergroten (Bolte & Zebrack, 2008, geciteerd in Mitchell et al., 2018).

Aan de andere kant maakt het onvermogen van zorgverleners om toegang te krijgen tot training en middelen met betrekking tot seksuele gezondheid het voor hen uiterst uitdagend om optimaal tegemoet te komen aan de behoeften op het gebied van seksuele gezondheidszorg van AYA, waardoor het risico ontstaat dat de levenskwaliteit van patiënten tijdens de behandeling van kanker en het overlevingspensioen in gevaar komt.

Daarbij heeft een groep professionals in de oncologie, die soortgelijke zorgen uitten over de seksuele gezondheid van AYA, de behoeften en de hiaten in de zorgverlening in hun zorginstellingen, een multidisciplinaire werkgroep opgericht, verbonden met internationale collega’s, en besloten een eendaagse internationale seksuele bijeenkomst te organiseren. Gezondheidssymposium op het Global AYA Cancer Congress (Edinburgh, december 2016). De doelstellingen van het symposium waren (1) het bieden van een forum waar internationale AYA-experts de kans kregen om hun kennis over AYA-seksuele gezondheid te delen en (2) een richtlijn te ontwikkelen voor professionals in de gezondheidszorg om seksuele gezondheidsproblemen op te sporen en daarin in te grijpen.

De twee benadrukte aspecten waarover consensus bestaat, zijn dat de zorg voor seksuele gezondheid in AYA’s niet over het hoofd mag worden gezien en dat HCP binnen oncologieprogramma’s nodig is om ervoor te zorgen dat gesprekken over seksuele gezondheid worden opgenomen in de reguliere dialoog van patiënten.