Allogeen’ is een term die vaak wordt gebruikt in biologische, genetische en medische contexten en die je misschien al vaak bent tegengekomen. Afgeleid van het Griekse woord ‘Allos’ dat ‘ander’ betekent en ‘geneis’ dat ‘geboren’ betekent, verwijst ‘allogeen’ naar biologische monsters die een gemeenschappelijke oorsprong hebben maar verschillen wat betreft hun genetische samenstelling. Naarmate de wetenschap zich ontwikkelt, wordt de term steeds vaker gebruikt, vooral in de medische wereld.

Eenvoudiger gezegd betekent allogeen dat het van dezelfde soort is, maar genetisch verschillend. Deze term wordt meestal gebruikt bij transplantatie als de donor en ontvanger tot dezelfde soort behoren, maar genetisch niet identiek zijn.

Details over allogeen op medisch gebied

Allogeen in een medische context verwijst voornamelijk naar het gebruik van weefsels of cellen afkomstig van een genetisch verschillende donor van dezelfde soort voor medische behandelingen zoals transplantatie. Een van de belangrijkste gebieden waar dit concept een belangrijke rol speelt, is orgaan- en weefseltransplantatie.

Dit brengt ons bij het verschil tussen autoloog en allogeen. Autoloog verwijst naar het gebruik van cellen, weefsels of zelfs organen van dezelfde persoon voor transplantatie. Bij allogeen worden daarentegen cellen, weefsels of organen van een ander individu van dezelfde soort gebruikt.

De relevantie en het gebruik van ‘allogeen’ zijn vooral opmerkelijk bij orgaan- en weefseltransplantaties. Hier wordt het transplantaat genomen van een genetisch niet-identiek lid van dezelfde soort. Orgaantransplantaties zoals hart-, nier- of levertransplantaties en weefseltransplantaties zoals beenmergtransplantaties zijn veel voorkomende vormen van allogene transplantaties.

Inzicht in allogene stamceltransplantatie

In de voorhoede van de medische vooruitgang is allogene stamceltransplantatie een therapeutische procedure waarbij gezonde stamcellen worden verkregen van een donor en vervolgens worden getransplanteerd bij een patiënt die lijdt aan een ziekte of letsel. De nieuwe cellen groeien en vermenigvuldigen zich vervolgens, waardoor de ziekte mogelijk wordt genezen of het herstel wordt bevorderd.

Het proces van allogene stamceltransplantatie bestaat uit een aantal stappen. Eerst wordt een geschikte donor geïdentificeerd en worden er stamcellen van geoogst, vaak uit perifeer bloed, maar soms ook uit beenmerg. De patiënt wordt vervolgens voorbereid op de transplantatie. Dit gaat meestal gepaard met hoge doses chemotherapie en soms bestraling om zieke cellen te elimineren en de immuunrespons te dempen. De verzamelde stamcellen worden vervolgens intraveneus aan de patiënt toegediend. Na verloop van tijd groeien ze en ontwikkelen ze zich tot een volledig, gezond bloedstelsel.

De voordelen van allogene stamceltransplantatie zijn enorm. Het biedt een kans op genezing of langdurige ziektecontrole voor verschillende levensbedreigende ziekten zoals leukemie en andere bloedaandoeningen. Het brengt echter wel risico’s met zich mee. Deze omvatten Graft vs Host Disease (GVHD), waarbij de getransplanteerde cellen het lichaam van de ontvanger kunnen aanvallen, infectie, orgaanschade en terugval van de ziekte.

Leer ons beter kennen

Als je dit leest, ben je op de juiste plaats – het maakt ons niet uit wie je bent en wat je doet, druk op de knop en volg discussies live

Join our community

Gebruik van allogene therapieën in de gezondheidszorg

Allogene therapieën staan op het punt een revolutie teweeg te brengen in de medische behandeling. Hierbij worden gezonde, functioneel actieve cellen van een donor gebruikt om zieke of onvoldoende functionerende cellen bij patiënten te vervangen, regenereren of vergroten.

Een klassiek voorbeeld van het gebruik van allogene therapieën bij de behandeling van ziekten is de behandeling van ernstige brandwonden. In plaats van te wachten tot de huid van de patiënt weer aangroeit, kunnen artsen een allogene huidtransplantatie toepassen om het herstelproces te versnellen. Een ander voorbeeld is het gebruik van allogene hartklepprothesen bij hartoperaties.

Het concept van allogene therapieën biedt niet alleen een aanzienlijk therapeutisch potentieel op dit moment, maar heeft ook enorme vooruitzichten voor de toekomst. Met het voortdurende onderzoek naar stamceltransplantatie en regeneratieve geneeskunde zullen we waarschijnlijk getuige zijn van een immense groei en vooruitgang met behulp van allogene therapieën.

Conclusie

Het begrijpen van ‘allogeen’ is een integraal onderdeel van de enorme vooruitgang die de gezondheidszorg en de medische wetenschap boeken bij het ontwikkelen van geavanceerde, donorgestuurde therapieën en behandelingen. Of het nu gaat om orgaantransplantaties, allogene stamceltransplantaties of het brede scala aan allogene therapieën, de rol en impact van ‘allogeen’ in de gezondheidszorg blijken diepgaand, veelbelovend en baanbrekend te zijn.

FAQs

• Wat is de definitie van allogeen?

Allogeen heeft betrekking op twee of meer genetisch verschillende individuen of weefsels van dezelfde soort.

• Hoe wordt de term allogeen gebruikt in de geneeskunde?

In medische context wordt allogeen gebruikt om te verwijzen naar cellen, weefsels of organen die worden overgedragen van een genetisch verschillend individu van dezelfde soort.

• Wat is allogene stamceltransplantatie en hoe werkt het?

Allogene stamceltransplantatie is een procedure waarbij gezonde stamcellen van een donor in het lichaam van een patiënt worden getransplanteerd om de groei van nieuw beenmerg te stimuleren, de ziekte te onderdrukken en de kans op een terugval te verkleinen.

• Wat zijn enkele voorbeelden van allogene therapieën die gebruikt worden in de gezondheidszorg?

Voorbeelden van allogene therapieën zijn behandelingen waarbij gedoneerde cellen, weefsels of organen worden gebruikt, zoals hart-, huid- of beenmergtransplantaties.

• Wat zijn de voordelen en risico’s van allogene therapieën?

De voordelen van allogene therapieën zijn onder andere mogelijke genezing van levensbedreigende ziekten en sneller herstel. Risico’s zijn onder andere mogelijke afstoting door het lichaam van de ontvanger of Graft versus Host Disease (GVHD) waarbij getransplanteerde cellen het lichaam van de ontvanger aanvallen.