W ciągu ostatnich dziesięcioleci wiele badań wykorzystywało globalne miary wyników, takie jak IQ, do raportowania wyników poznawczych pediatrycznych pacjentów z guzami mózgu, zakładając, że inteligencja jest pojedynczym i jednorodnym konstruktem. W przeciwieństwie do tego, zwłaszcza w neuropsychologii klinicznej, ocena i interpretacja różnych domen neurokognitywnych stała się standardem. Z definicji pełna skala IQ (FIQ) jest wynikiem próbującym zmierzyć inteligencję. Jest on ustalany poprzez obliczenie średniej wydajności wielu podtestów. Dlatego też FIQ zależy od zastosowanych podtestów i wpływu funkcji neuropoznawczych na te wyniki.
W związku z tym w niniejszym badaniu zbadano wpływ domen neuropsychologicznych na pojedynczą koncepcję "czynnika g" i przeanalizowano konsekwencje dla interpretacji wyników klinicznych. Próba składała się z 37 pacjentów pediatrycznych z rdzeniakiem zarodkowym, ocenianych 0-3 lata po diagnozie za pomocą skal inteligencji Wechslera. Szybkość przetwarzania informacji i funkcje wzrokowo-ruchowe mierzono za pomocą testu Trailmaking Test, Form A. Nasze wyniki wskazują, że na FIQ znaczący wpływ miała szybkość przetwarzania i koordynacja wzrokowo-ruchowa, co prowadziło do niedoszacowania ogólnej sprawności poznawczej wielu pacjentów. Rok po diagnozie, kiedy pacjenci wykazywali największe odchylenie od normy, efekt ten wydawał się być największy. Jak już zalecono w międzynarodowych wytycznych, kompleksowa bateria testów neuropsychologicznych jest niezbędna do pełnego zrozumienia wyników poznawczych. Jeśli stosowane są testy IQ, niezbędna wydaje się szczegółowa analiza podtestów w odniesieniu do wpływu szybkości przetwarzania. W przeciwnym razie pacjenci mogą być narażeni na podejmowanie błędnych decyzji, zwłaszcza w zakresie poradnictwa edukacyjnego.
