Kankerwoordenboek

Een pathologierapport is een belangrijk medisch document dat de bevindingen weergeeft van laboratoriumtests die zijn uitgevoerd op weefsel- of celmonsters. Dit rapport wordt verwerkt door een patholoog en bevat vaak details zoals diagnose, ernst, celgegevens en suggesties voor verdere behandeling indien nodig. Pathologierapporten helpen professionals in de gezondheidszorg bij het bieden van de juiste strategieën voor ziektebeheer.

Een patholoog is een medische professional die gespecialiseerd is in het bestuderen van ziekten en hun oorzaken, effecten en processen. Ze voeren laboratoriumtests uit op patiëntenmonsters, interpreteren de resultaten om een diagnose te stellen en overleggen met andere artsen om de juiste behandelplannen te garanderen. Hun expertise is van vitaal belang bij het opsporen van ernstige aandoeningen zoals kanker en infecties. Ze dragen ook bij aan gezondheidsbehoud door screeningstests te evalueren.

Plasmacytoom verwijst naar een kwaadaardige tumor die wordt gevormd door abnormale plasmacellen, een type witte bloedcellen dat verantwoordelijk is voor de productie van antilichamen. Deze tumoren komen vaak voor in het beenmerg en de weke delen. Hoewel ze meestal worden waargenomen als geïsoleerde laesies, kan hun voorkomen een vroeg teken zijn van multipel myeloom, een kanker van plasmacellen.

Een poliep is een kleine, abnormale weefselgroei die zich ontwikkelt op de bekleding van een lichaamsdeel, zoals de baarmoederhals, dikke darm of neusholte. Poliepen zijn meestal goedaardig (geen kanker), maar kunnen soms kwaadaardig (kanker) worden. De grootte, het aantal en de locatie kunnen de behandelingsaanpak beïnvloeden.

Met "precancereus" worden cellen bedoeld die abnormale veranderingen hebben en na verloop van tijd in kanker kunnen veranderen, maar zelf nog geen kanker zijn. Deze term wordt vaak gebruikt om aandoeningen te beschrijven die het risico op kanker aanzienlijk verhogen, zoals bepaalde soorten huidlaesies of poliepen in de dikke darm. Niet alle precancereuze aandoeningen ontwikkelen zich echter noodzakelijkerwijs tot kanker.

Prognose verwijst naar het waarschijnlijke verloop of de uitkomst van een ziekte, aandoening of het herstel van een patiënt op basis van de algemene vooruitzichten van de geïdentificeerde aandoening. Het geeft schattingen over genezingskansen, ziekteprogressie en overlevingskansen op basis van factoren zoals de gezondheid van de patiënt, het type ziekte en de behandeling.

Progressie-Vrije Overleving (PFS) is een medische term die in de oncologie wordt gebruikt om aan te geven hoe lang een patiënt tijdens en na de behandeling leeft met een ziekte die niet verergert. Het is een essentiële maatstaf voor het beoordelen van de werkzaamheid van nieuwe kankerbehandelingsmedicijnen of -methodologieën.

Prostaatkanker is een medische aandoening die wordt gekenmerkt door abnormale groei van cellen in de prostaatklier, een klein walnootvormig orgaan dat bij mannen aanwezig is en verantwoordelijk is voor de productie van sperma. Het is een van de meest voorkomende soorten kanker bij mannen en kan variëren van langzaam groeiend tot agressief, met mogelijk uitzaaiingen naar andere lichaamsdelen als het niet behandeld wordt. Risicofactoren zijn onder andere leeftijd, familiegeschiedenis, ras en bepaalde voedingsgewoonten.

Protontherapie is een geavanceerde vorm van bestraling waarbij hoogenergetische protonbundels in plaats van conventionele röntgenstralen worden gebruikt om kankercellen uit te roeien. Door zich precies op tumoren te richten, minimaliseert protontherapie de schade aan gezonde weefsels en organen, waardoor de bijwerkingen mogelijk afnemen en de resultaten voor de patiënt verbeteren.

Psycho-oncologie (van psychologie en oncologie) verwijst naar de psychologische zorg voor kankerpatiënten en overlevenden (begeleiding bij kanker). Een andere term is psychosociale oncologie. Psycho-oncologie is dus een interdisciplinaire vorm van psychotherapie of klinische psychologie die zich bezighoudt met de psychologische, sociale en sociaal-juridische omstandigheden, gevolgen en bijkomende symptomen van kanker. In de praktische context van zorg of therapie is het de verantwoordelijkheid van de psychooncoloog om de patiënt te ondersteunen bij het omgaan met de ziekte door middel van verschillende technieken, bijvoorbeeld crisisinterventie of hulpbrongerichte interventies. Het doel hier is om de competentie van de patiënt om met de ziekte om te gaan te versterken. Psycho-oncologische zorg moet worden gewaarborgd in alle fasen van de ziekte, d.w.z. tijdens acute behandeling, revalidatie en ook na een succesvolle behandeling.

De term "psychosociaal" verwijst naar de gecombineerde invloed van psychologische en sociale factoren op het algehele welzijn en functioneren van een individu. Het omvat de wisselwerking tussen iemands mentale of emotionele toestand (psychologisch) en de verschillende aspecten van hun sociale omgeving, waaronder relaties, culturele context en maatschappelijke invloeden. De psychosociale benadering beschouwt de dynamische interactie tussen iemands innerlijke ervaringen en de externe sociale factoren die hun geestelijke gezondheid, gedrag en algehele kwaliteit van leven vormgeven en beïnvloeden.