Van isolement naar verbinding: Mila’s verhaal van dankbaarheid en doelgerichtheid

In dit interview leren we Mila kennen, een 30-jarige Spaanse die op 26-jarige leeftijd darmkanker kreeg, midden in de COVID-19 pandemie. Ze vertelt hoe deze zware ervaring haar kijk op het leven veranderde en haar passie voor het opbouwen van een gemeenschap en verbinding aanwakkerde. Mila benadrukt de kracht van dankbaarheid en steun en laat ons zien dat we zelfs in de donkerste tijden kracht en doel kunnen vinden.

Kun je jezelf voorstellen?

Mijn naam is Mila, ik ben 30 jaar en ik kom uit Spanje.

Wat was je diagnose?

Ik kreeg de diagnose darmkanker toen ik 26 jaar oud was. Het gebeurde in het midden van COVID, wat alles een beetje moeilijker en isolerender maakte.

Wanneer hoorde je voor het eerst van je diagnose?

Ik hoorde mijn diagnose in augustus 2020, twee weken na mijn operatie. Ik had een afspraak bij een oncoloog en ik dacht dat ze gewoon de verschillende scenario’s met ons door zouden nemen, want niemand zei iets over kanker, maar blijkbaar wisten zelfs de chirurgen en het ziekenhuisteam vanaf het begin wat het was, ze zeiden er gewoon niets over.

Waarom ben je lid geworden van EU-CAYAS-NET en wat betekent het voor jou?

Ik wilde deel uitmaken van de positieve verandering, het nieuwe verhaal dat EU-CAYAS-NET creëert, ik wil deel uitmaken van het gesprek. Ik wil anderen helpen en bewust maken. Ik wil dat ze de informatie, de kennis, de emotionele, mentale en fysieke steun krijgen die de meesten van ons niet hadden tijdens of na de behandeling.

Ik wilde in contact komen met andere overlevenden en mijn verhaal delen en tegelijkertijd bewustzijn creëren. Het is best kwetsbaar om er openlijk over te praten, maar de wetenschap dat we op een plek zijn waar we niet veroordeeld zullen worden, waar niemand ons verdrietig zal aankijken, waar we ons niet bang zullen voelen om onze ervaringen, kennis en hoezeer ons leven veranderd is te delen, klonk als een absolute droom. Jullie creëren een veilige omgeving en platform voor de overlevenden, onze families en vrienden, terwijl we tegelijkertijd door elkaar worden gesteund onder begeleiding van de juiste professionals.

Hoe heeft kanker je kijk op het leven veranderd? Wat is de belangrijkste les die je uit je ervaring hebt geleerd?

Kanker heeft alles veranderd. Van de manier waarop ik denk, me voel en contact maak met anderen, tot de manier waarop ik handel, communiceer of mijn leven leid. Het heeft mijn kijk op “tijd” veranderd, want nu is het meest waardevolle dat ik ooit zou kunnen hebben. Het veranderde de manier waarop ik omga met de niet zo positieve dingen die in mijn dagelijks leven gebeuren, omdat het mijn ogen opende zodat ik zag hoe snel alles kan veranderen en dat niets vanzelfsprekend is. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik niet alleen maar mijn leven wil leiden. Ik wil ten volle genieten en elk klein ding dat gebeurt ervaren, ik wil mezelf omarmen en accepteren op deze reis, ik wil liefhebben met heel mijn hart, ik wil mijn energie geven aan de dingen waar ik controle over heb en aan de dingen die er echt toe doen, aan de mensen van wie ik hou en om wie ik geef.

Ik wil elke dag nieuwe dingen blijven leren, ik wil de kleine en minder kleine dingen blijven doen die me geluk en vreugde brengen, ik wil connecties blijven maken met mensen die een gelijkaardige kijk op het leven hebben of een gelijkaardige ervaring delen, ik wil blijven vechten om mensen bewust te maken zodat onze stemmen gehoord worden.

Wat heeft je geholpen tijdens het behandelingsproces? Was er iets of iemand die een groot verschil maakte?

Het grootste verschil was mijn steunsysteem. Mijn vrienden en familie waren zo ondersteunend als ze konden zijn, of wisten hoe ze konden zijn, tijdens deze omstandigheden. Ik ben heel dankbaar omdat we op die goede dagen het meeste hebben gehaald uit WhatsApp en videogesprekken, maar het was echt moeilijk omdat ik geen tijd met ze kon doorbrengen vanwege COVID en quarantaine.

We deden ons best om de band te behouden, keken “samen” films via Netflix Party of Discord, speelden online spelletjes en hadden dagelijks gesprekken over wat er die dag ook aan de hand was. Ik deed ook mijn best om hen te laten weten dat ik nog steeds mezelf was, dat ze me konden vertellen over hun verliefdheid of de ruzie die ze hadden met hun ouders, en dat als het belangrijk was voor hen, het ook belangrijk was voor mij.

Ik ben erg gepassioneerd door muziek, dus dat speelde ook een grote rol tijdens het behandelingsproces. Door de verschuivingen en veranderingen die ik doormaakte tijdens de behandeling, realiseerde ik me dat ik niet wist (niemand weet echt) hoeveel tijd ik nog had om de dingen te doen waar ik van hield of die ik altijd al had willen doen. Ik begon met drummen tijdens mijn chemotherapiebehandeling en het oefenen en mijn dag doorbrengen met leren hoe ik dat goed moest doen was iets dat me meer hielp dan ik kan uitleggen. Tijdens die 2-3 goede dagen tussen elke IV-behandeling, waarin ik me energiek en krachtig voelde, maakte ik lange wandelingen, leerde ik drummen, reed ik auto terwijl ik zong met One Direction, bakte ik… Ik was niet te stoppen op die dagen.

Wat is iets waarvan je zou willen dat meer mensen het begrijpen als je een jonge kankeroverlevende bent?

Hoe isolerend en ernstig het is.

Hoe besteed je graag je vrije tijd? Wat zijn je favoriete hobby’s of activiteiten?

Ik vind het heerlijk om lange wandelingen te maken, koffie en gebak te halen en een praatje te maken met een vriend of familielid, of gewoon te genieten van het uitzicht en wat tijd alleen met mezelf en mijn favoriete afspeellijst op Spotify.

Ik ben dol op bakken en koken, dus ik doe mijn best om daar de hele week tijd voor te vinden. Het is als therapie, een soort meditatie, want het brengt me terug naar het heden en het zorgt ervoor dat ik me op één ding concentreer in plaats van te veel na te denken.

Naar de bioscoop gaan, yoga beoefenen, drummen, naar de zonsondergang kijken, nieuwe plaatsen bezoeken en ontdekken, tijd doorbrengen met mijn vrienden en familie, nieuwe dingen leren, naar concerten gaan, schaken en voetballen met mijn neefje…

Wat maakt jou blij? Vertel ons over de dingen waar je meteen blij of opgewonden van wordt.

Nieuwe kansen en uitdagingen, de lach horen van iemand van wie ik hou, de eerste slok koffie ’s ochtends, wanneer mijn favoriete artiesten nieuwe muziek uitbrengen, een concertkaartje bemachtigen en naar dat concert en die ervaring uitkijken, weten dat ik mijn vrienden ga ontmoeten en dat ik wat quality time met hen ga doorbrengen, naar mijn favoriete plek gaan om te dineren, een reis of uitje voor mezelf plannen.

Wat staat er op je bucketlist? Is er iets waar je van droomt om te doen of te bereiken?

Op dit moment kan ik niet stoppen met denken en dromen over de mogelijkheid om Youth Cancer Survivors en YCE te vertegenwoordigen in de EU, om een Patient Advocate te zijn in Europa en in de rest van de wereld in de toekomst. Om te pleiten voor preventie en ervoor te zorgen dat iedereen de kwaliteitszorg krijgt die hij verdient.

Ik wil graag hoop en licht blijven brengen aan andere patiënten en overlevenden, hen laten weten dat hun stem ertoe doet, dat er naar hen geluisterd wordt, dat we hun ervaringen erkennen en dat ze niet alleen zijn.

Ik zou ook heel graag met mijn neefje en nichtje naar Disneyland Parijs gaan, omdat ze daar al heel lang over dromen en praten en ik zou het geweldig vinden om ze in de toekomst te kunnen verrassen met een reisje voor ons drieën. Ze zijn de meest dierbare en schattigste dingen in mijn leven en ze weten niet hoeveel ik van ze hou en ze bewonder en hoeveel ze me hebben geholpen sinds de dag dat ik de diagnose kreeg. Ik zou het ook geweldig vinden om mijn moeder te kunnen verrassen met een meidenreis naar Rome, om samen wat quality time door te brengen en samen met haar onvergetelijke herinneringen te maken terwijl ik de stad en haar geschiedenis ontdek.

Wat houdt jou elke dag gemotiveerd? Is er iets dat je vooruit drijft, zelfs op moeilijke dagen?

Er zijn een paar dingen die me zeker kunnen helpen als ik me niet op mijn best voel, maar ik werk er ook aan om mezelf te accepteren als ik me niet op mijn best voel of ongemotiveerd ben. Op die dagen richt ik me iets meer op consistentie in plaats van perfectionisme, op het zien van de kleine overwinningen en alles wat ik heb bereikt, zelfs als het alleen maar was om uit bed te komen, te douchen of mijn tanden te poetsen.

Wat me de meeste dagen motiveert, is de opwinding, vreugde en blijdschap die ik voel als ik denk aan het bereiken van mijn grootste dromen en doelen. Als ik denk aan alles wat goed kan gaan, aan willekeurige daden van vriendelijkheid, aan de mogelijkheid om mezelf te veranderen en opnieuw uit te vinden.

De bereidheid en nieuwsgierigheid om nieuwe dingen te leren, nieuwe verbindingen te leggen en andere perspectieven of standpunten te ontdekken. De drive om van deze wereld een betere plek te maken, om te helpen bewustzijn te creëren, om een open en onbevooroordeeld gesprek te voeren over kanker en jonge kankeroverlevenden.

Waar ben je het meest dankbaar voor? Wat of wie in je leven maakt je dankbaar?

Ik werk er elke dag aan om in een bijna constante staat van dankbaarheid te zijn. Ik werk er hard aan om mezelf in die staat te brengen telkens als ik me realiseer dat ik aan het overdenken ben, dat ik niet volledig aanwezig ben of dat ik niet van het moment geniet.

Als niet alles volgens onze plannen gaat, of zoals we hadden verwacht of gewild, hebben we de neiging om afstand te nemen van die staat, van dat gevoel van dankbaarheid, en hebben we de neiging om ons te richten op de dingen die we niet kunnen veranderen of controleren. Dat is wanneer ik me richt op dankbaarheid, dat is wanneer ik me even concentreer op mijn ademhaling, dat is wanneer ik mijn best doe om me te herinneren dat ik leef. Dan stop ik even en denk ik aan alle geweldige mensen en dingen die ik in mijn leven heb, alle nieuwe beginpunten die voor me liggen, alle nieuwe mogelijkheden om te groeien, te veranderen en te leren.

Ik ben onlangs begonnen met het nemen van dankbaarheid een stap vooruit, en voordat ik naar bed ga schrijf ik op mijn telefoon 1 tot 3 dingen op waar ik die dag dankbaar voor ben. Het kan gaan van het kunnen opschrijven van deze dingen op mijn eigen telefoon, tot het hebben van een diepgaand gesprek met een vriend, tot het bellen van een familielid gewoon omdat ik ze mis, tot het ontmoeten van iemand nieuw, tot het kunnen maken van een wandeling, naar de bioscoop gaan en een film kijken, tot het kunnen hebben van water op aanvraag… Het kan gaan van de kleinste kleine dingen, tot de grotere.

Ik voel me graag dankbaar en ik laat iedereen graag weten hoe dankbaar ik ben dat ze in mijn leven zijn en hoezeer ik hun aanwezigheid, liefde en steun waardeer.

Op dit moment ben ik ongelooflijk dankbaar en dankbaar omdat ik contact kan maken met andere overlevenden nadat ik me behoorlijk eenzaam voelde sinds ik de diagnose kreeg. Het feit dat we contact kunnen maken en ons gesteund, gehoord, veilig en geliefd voelen bij elkaar, maakt me ongelooflijk gelukkig en dankbaar.

Wat is voor jou de moeilijkste les geweest om te leren? Was er een uitdaging waardoor je echt bent gegroeid?

Om aan den lijve te ondervinden dat we niets als vanzelfsprekend kunnen beschouwen, dat ons leven in een seconde kan veranderen en dat we bepaalde dingen misschien niet kunnen doen als we geen ja zeggen als de kans zich voordoet. Dat niet iedereen er klaar voor is of echt weet hoe om te gaan met of te navigeren door het leven wanneer dingen serieus en moeilijk worden. Dat je door kanker veel mensen en dingen verliest, waar je geen invloed op hebt en niets aan kunt doen, maar dat je daardoor ook veel over jezelf leert en diepere en gezondere connecties maakt.

Welke app gebruik je het meest op je telefoon? Is er een specifieke app waar je niet zonder kunt?

Op dit moment voel ik me veiliger op TikTok dan op IG. Ik voel minder druk om daar te posten en ik heb het gevoel dat ik veel makkelijker kan bepalen wat voor soort inhoud ik op mijn feed zie.

Ik doe ook mijn best om mezelf daar niet te verliezen en gedachteloos te lang te scrollen.

Google Maps is ook erg handig en ik gebruik het bijna elke dag omdat ik momenteel in de stad woon, en ik vind het heerlijk om in de app een lijstje te maken van de bakkerijen en koffietentjes die ik graag wil bezoeken.

Spotify

Zijn er websites die je dagelijks bezoekt? Waar ga je online naartoe voor inspiratie of vermaak?

Ik bezoek YouTube dagelijks omdat ik daar mijn yogalessen doe en ik gebruik het ook om videoclips en Ted Talks te bekijken, nieuwe recepten te vinden en de content te bekijken van de mensen die ik volg en door wie ik geïnspireerd raak.

Wat is een boek, film of liedje dat je iedereen zou aanraden? Vertel ons waarom het een must is!

Interstate 60.

Het is de beste en vreemdste film die ik in lange tijd heb gezien. Onderhoudend, spannend, enthousiast en niet voorspelbaar. Het zet je aan om na te denken over je leven en de keuzes die je maakt. Het is leuk en tegelijkertijd heel inspirerend.