Mensen liefhebben zoals ze zijn: Een gesprek met Vanesa Karaivanova

Vanesa Karaivanova werd op jonge leeftijd gediagnosticeerd met leukemie en haar verhaal is er een van veerkracht en doorzettingsvermogen. Nu ze 24 is, danst ze niet alleen door het leven, maar gebruikt ze haar ervaringen ook om op te komen voor anderen met soortgelijke uitdagingen. Dit interview duikt in haar verhaal en gaat in op de lessen die ze heeft geleerd, de onwrikbare steun die ze heeft gevonden en de doelen die haar passie blijven voeden.

Wat is je naam? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan?

Ik ben Vanesa Karaivanova. Ik ben 24 jaar oud en ik kom uit Sofia, Bulgarije.

Wat is je diagnose?

Acute lymfoblastische leukemie

Hoe en wanneer kwam je achter je diagnose?

Na me lange tijd uitgeput te hebben gevoeld en pijn in de spieren en het hele lichaam te hebben gehad, kreeg ik op 7-jarige leeftijd de diagnose acute lymfoblastische leukemie.

Wat heeft de ervaring met kanker je geleerd?

De kankerbehandeling heeft me geleerd om het leven dat ik heb nooit als vanzelfsprekend te beschouwen, om te genieten van simpele dingen zoals de warmte van de zon, de geur van de natuur en de tijd met mijn vrienden en familie. Het leerde me ook een leuke donkere humor, waarvan ik denk dat het essentieel is om zelfs de meest pijnlijke situaties in het leven te overwinnen 🙂

Wat ik ook heb geleerd van mijn kankerervaring is om altijd mijn hart te volgen en risico’s te nemen.

Niemand van ons weet eigenlijk hoeveel tijd we nog hebben, dus ik wil echt alles proberen waar ik van droomde toen ik in het ziekenhuis lag.

Wat heeft je het meest geholpen tijdens het behandelingsproces?

Wat me het meest hielp tijdens de behandeling was de liefde en zorg van mijn familie. Ik ben ook nooit gestopt met dromen om weer tot leven te komen en alle dingen te doen die ik voor de behandeling leuk vond. Zodra ik klaar was met de behandeling, begon ik balletlessen te volgen.

Wat is er in je leven veranderd sinds de diagnose kanker?

De ervaring met kanker gaf me het doel om andere kankerpatiënten te helpen tijdens hun behandeling. Ik wil dat alle kinderen en jongeren met kanker weten dat ze niet alleen staan in hun strijd. Ik wil echt bijdragen aan een betere toekomst voor zowel patiënten als overlevenden in mijn land en in heel Europa.

Na mijn kankerdiagnose ontmoette ik ook veel andere kankeroverlevenden, van wie sommigen tot op de dag van vandaag mijn beste vrienden zijn.

Als je jezelf zou ontmoeten op de dag dat je een diagnose te horen kreeg, wat zou je dan tegen je jongere zelf zeggen?

Als ik mezelf zou ontmoeten op de dag dat ik de diagnose te horen kreeg, zou ik mezelf waarschijnlijk vertellen dat ik al mijn dromen zal kunnen volgen en mijn leven ten volle zal kunnen leven. Ik zou mezelf ook vertellen dat het leven na de diagnose en later na de behandeling moeilijk zal zijn.

Toch zullen op een dag de pijn en de tranen verdwijnen en zal ik al mijn liefde en kracht geven aan de kinderen die nu hetzelfde pad bewandelen.

Wat doe je in je vrije tijd?

Ik hou van dansen. In mijn vrije tijd ben ik altijd op zoek naar een nieuwe dansles om me voor in te schrijven.

Waar moet/wil je een spoedcursus in volgen?

Ik wil graag een spoedcursus koken volgen. Ik denk dat koken voor je vrienden en familie een geweldige manier is om je liefde en zorg te uiten.

Veel van mijn kookexperimenten eindigden echter in een ramp. Een veelgemaakte fout is om zout in muffins te doen. :0

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

Dat we van mensen moeten houden zoals ze zijn, niet zoals we willen dat ze zijn.

Wat is je favoriete motto in het leven?

Het is een citaat uit de film “Amelie” -“. Dus, kleine Amelie, je botten zijn niet van glas. Je kunt klappen van het leven opvangen”.

Wat doet jou onmiddellijk oplichten?

Waar ik meteen van opknap zijn de glimlachen van de kinderen. Ook mijn broer.

Welk persoonlijk doel wil je nu bereiken?

Mijn persoonlijke doel is om mijn master in kinderpsychologie te halen, waarmee ik een paar maanden geleden ben begonnen.

Waar ben je het meest dankbaar voor in je leven?

Allereerst ben ik heel dankbaar voor mijn familie en vrienden.

Ten tweede ben ik heel dankbaar dat ik de kans heb gekregen om een mooi leven te hebben na kanker.

Helaas krijgen niet alle patiënten deze kans en dat is mijn grootste pijnpunt.

Welke app gebruik je het meest op je telefoon?

Het is zeker Instagram. Ik vind het heel fijn om te kunnen communiceren en me dichter bij mijn vrienden te voelen die ver van me vandaan wonen.