Jezelf op de eerste plaats zetten: een gesprek met Lasma Nikolaisone

Lasma Nikolaisone, een overlevende van darmkanker uit Letland, weet hoe belangrijk het is om prioriteit aan jezelf te geven.
Lasma kreeg de diagnose op jonge leeftijd en vond kracht in kennis en zelfzorg.
In dit interview deelt Lasma haar verhaal, de kracht van het luisteren naar je lichaam en haar missie om een gemeenschap op te bouwen voor jonge kankerpatiënten in Letland.

Wat is je naam? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan?

Mijn naam is Lāsma, ik ben 38 jaar en ik kom uit Letland.

Wat is je diagnose?

Ik heb darmkanker overleefd.

Hoe en wanneer kwam je achter je diagnose?

Ik kreeg op 33-jarige leeftijd de diagnose darmkanker.
Het duurde even voordat de diagnose werd gesteld omdat darmkanker meestal wordt geassocieerd met oudere mensen.
Ondanks de duidelijke toename van het aantal jonge volwassenen dat door deze ziekte wordt getroffen, verwachtten artsen vijf jaar geleden niet echt dat iemand zo jong als ik, zonder bekende erfelijke problemen, darmkanker zou hebben.
Maar door de ernst van mijn darmproblemen werd ik uiteindelijk doorverwezen voor de nodige scans, die tot de diagnose leidden.

Wat zou je willen bereiken binnen EU-CAYAS-NET?

Dit is een mooie kans om met jonge mensen om te gaan en me weer een deel van hen te voelen.
Omdat ik op jonge leeftijd een ‘oudere ziekte’ heb, maar tegelijkertijd niet jong genoeg meer ben om mezelf als deel van de jeugd te beschouwen, voelde ik me altijd een buitenstaander.
De jonge geest van dit project heeft me veel geleerd over het belang van survivorship-zorg en ik ben erg geïnspireerd om aan dit onderwerp te werken om ervoor te zorgen dat deze leegte wordt opgevuld met de zorg die survivors nodig hebben.
Ik wil ook een gemeenschap opbouwen van jonge kankerpatiënten en -overlevenden in Letland en een NGO voor hen oprichten.

Wat heeft de ervaring met kanker je geleerd?

Om van mezelf de eerste prioriteit in mijn leven te maken.
En om naar mezelf te luisteren.
Ik ben nog steeds aan het leren en soms zou ik meer compassie met mezelf en mijn behoeften moeten hebben.
Maar ik ben me er erg van bewust hoe belangrijk het is.

Wat heeft je het meest geholpen tijdens het behandelingsproces?

Ik had het geluk dat ik al een diploma verpleegkunde en wat medische basiskennis had toen ik de diagnose kreeg.
Het hielp me enorm om de ziekte en de ervaring die ik doormaakte te rationaliseren.
Ik ben ervan overtuigd dat kennis het krachtigste middel is om angst te bestrijden.
Door me te verdiepen in medische literatuur kon ik niet alleen meer leren over de ziekte, maar ook actief deelnemen aan mijn behandeling door gerichte vragen te stellen.

Probeer jezelf te beschrijven in 3 zinnen

Ik ben van nature nieuwsgierig en altijd enthousiast om nieuwe dingen te leren.
Ik ben niet bang om onbekende wegen in te slaan, zelfs als dat betekent dat ik helemaal opnieuw moet beginnen.
Ondanks dat ik erg geduldig en hardwerkend ben, ben ik ook een levensgenieter die een manier kan vinden om van het leven te genieten, zelfs in de meest uitdagende omstandigheden.

Wat doe je in je vrije tijd?

Ik hou van beweging en in beweging zijn.
Als ik een beetje vrije tijd heb, ga ik wandelen of fietsen.
Als het een avondje uit is, ga ik graag dansen.
Als ik een of meer dagen vrij ben, maak ik kortere of langere uitstapjes, wandelingen of allebei.

Waar moet/wil je een spoedcursus in volgen?

Ik heb een passie voor bergen, wandelen en het buitenleven in het algemeen.
Ik zou graag een cursus klimmen volgen.
Het verbeteren van mijn vaardigheden en kennis zou me naar nieuwe hoogten brengen en me in staat stellen om nieuwe pieken te bereiken.

Wat is je favoriete motto in het leven?

Carpe diem.
Voor mij is het echte leven nu en alleen nu.
Ik leef één dag per keer en probeer die altijd met volle teugen te leven, authentiek te zijn voor mezelf en anderen.
Elke dag is speciaal omdat ik een unieke kans heb om hem te ervaren.

Wat staat er op je bucketlist?

Mijn eigen huisje ergens warm, dicht bij de bergen.
Na kanker is het koude en natte klimaat van de niet-zomerseizoenen in Letland niets meer voor mij.
En ik wil de bergen zien en ze vaker en gemakkelijker bereiken dan wanneer ik de hele tijd in Letland woon.

Wat doe je om te ontspannen?

De nuttigste en snelste manier is om te verdwalen in de muziek terwijl je ernaar luistert.
Als ik tijd heb, ga ik wandelen in de natuur – aan zee of in het bos.
Als ik met iemand moet praten, ga ik naar buiten en ontmoet ik mijn vrienden.

Wat houdt je elke dag op de been?

Het feit dat het leven ongelooflijk interessant is door zijn immense diversiteit en onvoorspelbaarheid.
Het bevat momenten die mooi, verrassend, gek, beangstigend, vreugdevol, hartverscheurend en ga zo maar door zijn, maar het is nooit saai zolang ik volledig in het moment leef en betekenis vind in elke ervaring.

Wat geeft jouw leven een zinvol gevoel?

Het leven zelf.
Een kans om hier en nu te zijn, om te ervaren en te leren, om elkaar te ontmoeten, om te voelen en te voelen, om indrukken, kennis en gevoelens te verzamelen.
Een kans om te leven.