Komunikacja ma fundamentalne znaczenie w opiece skoncentrowanej na rodzinie w onkologii nastolatków i młodych dorosłych (AYA). Kilka badań koncentrowało się na tym, w jaki sposób komunikacja wpłynęła na rodziców dzieci chorych na raka w celu zdrowego (psychologicznego) dostosowania się do radzenia sobie z diagnozą ich dzieci. Jednak według Srinivasa i in. (2022) niewiele lub żadne badania nie koncentrowały się na potrzebach komunikacyjnych i priorytetach AYA z rakiem ani na tym, jak priorytety komunikacyjne AYA porównują się z perspektywami rodziców.
W tym sensie Srinivas i wsp. (2022) przeprowadzili dwa jakościowe badania komunikacyjne mające na celu opracowanie wskazówek, w jaki sposób klinicyści mogą lepiej komunikować się z pacjentami z rakiem AYA i rodzicami. W jednym badaniu przeprowadzono wywiady z 80 rodzicami dzieci chorych na raka (w różnych fazach trajektorii choroby, w tym po leczeniu lub w żałobie); a w drugim badaniu przeprowadzono wywiady z 37 pacjentami z rakiem AYA (u których zdiagnozowano różne typy raka, takie jak białaczka, guzy OUN, guzy lite i chłoniak) w trakcie aktywnego leczenia lub przeżycia.
Badacze zidentyfikowali kategorie porad związanych z trzema nadrzędnymi tematami: relacjami interpersonalnymi, preferencjami informacyjnymi oraz zapewnieniem leczenia, zasobów i opieki medycznej. AYA i rodzice udzielali podobnych porad dotyczących potrzeby współczucia, silnych więzi, nadziei, zaangażowania i przejrzystej uczciwości. AYA kładli jednak dodatkowy nacisk na to, by klinicyści utrzymywali spokojny afekt w celu złagodzenia ich niepokoju, a rodzice podkreślali potrzebę zapewnienia przez klinicystów wspierających zasobów, które pomogą im radzić sobie z potrzebami ich dziecka i rodziny.
Porady udzielone lekarzom przez pacjentów z nowotworami AYA i ich rodziców podzielono na 3 główne tematy, z niewielkimi różnicami w podkategoriach:
- relacje interpersonalne,
- preferencje informacyjne,
- leczenie, zasoby i opieka medyczna.
Tak więc zarówno AYA, jak i rodzice udzielili podobnych porad dotyczących potrzeby współczucia, silnych więzi, nadziei, zaangażowania i przejrzystej uczciwości. AYA podkreślali również potrzebę utrzymania przez klinicystów spokojnego efektu, aby złagodzić ich niepokój, a rodzice podkreślali potrzebę zapewnienia przez klinicystów wspierających zasobów, które pomogą im radzić sobie z potrzebami ich dzieci i rodziny.
