Poznaj Anetę, 24-latkę pochodzącą z Czech. Od czasu diagnozy Aneta nauczyła się nigdy nie poddawać, stawiać czoła przeszkodom z niezachwianym optymizmem i na nowo definiować swoje priorytety. W tym wywiadzie dzieli się głębokim wpływem swojej diagnozy, zamiłowaniem do różnych aktywności i wiarą w dobroć ludzkości.
Jak masz na imię? Ile masz lat? Skąd jesteś?
Mam na imię Aneta, mam 24 lata i pochodzę z Czech.
Jaka jest twoja diagnoza?
Chłoniak Hodgkina.
Jak i kiedy dowiedziałeś się o swojej diagnozie?
W sierpniu 2016 roku zaczęłam mieć swędzącą skórę i wysypkę. Szybko zorientowano się, że to nie reakcja alergiczna, ale objaw raka. Zostałem zdiagnozowany i rozpocząłem chemioterapię w październiku tego samego roku. Miałem 17 lat.
Czego nauczyła Cię podróż przez raka?
Nigdy się nie poddawać, walczyć z przeszkodami, które są przede mną i pozostać tak optymistycznym, jak to tylko możliwe.
Co zmieniło się w Twoim życiu od czasu zdiagnozowania raka?
Ponownie rozważyłem rzeczy, które uważałem za ważne dla mnie i definiujące mnie, i zacząłem skupiać się na tym, co faktycznie było. Na przykład rok przed ukończeniem szkoły średniej zdecydowałem się całkowicie zmienić kierunek moich studiów uniwersyteckich. Ze studiowania stosunków międzynarodowych i nauk politycznych, ostatecznie zdecydowałem się studiować matematykę stosowaną.
Co robisz w wolnym czasie?
Lubię uprawiać różne sporty lub wędrować i wędrować z plecakiem po przyrodzie, jeśli mam więcej wolnego czasu. Należę również do francuskojęzycznej grupy teatralnej. Lubię też napić się dobrego wina z przyjaciółmi w winiarni, słuchając tradycyjnej morawskiej muzyki ludowej i wreszcie, staram się bardziej zainteresować fotografią filmową.
Jakie jest Twoje ulubione motto życiowe?
"Když nejde o život, nejde o nic". W wolnym tłumaczeniu z angielskiego "Jeśli twoje życie nie jest zagrożone, nic nie jest zagrożone". Po prostu staraj się nie stresować ani nie martwić każdą drobną rzeczą, która nie jest dla ciebie ważna.
Co sprawia, że natychmiast się zapalasz?
Słuchanie, jak ktoś mówi o swojej pasji. Nawet jeśli nie znam dobrze tematu, samo słuchanie tej osoby mówiącej z pasją sprawia, że za każdym razem jestem szczęśliwy.
Co znajduje się na Twojej liście życzeń?
Ukończenie 100-kilometrowego marszu i przejście Drogi św. Franciszka (północna droga z Werny do Asyżu), szlaku pielgrzymkowego we Włoszech.
Co definiuje cię jako osobę?
Wierzę w dobrą naturę ludzi i w to, że miłość jest sensem życia.
Za co w swoim życiu jesteś najbardziej wdzięczny?
Jestem wdzięczny za ludzi w moim życiu, którzy inspirują mnie każdego dnia i z którymi mogę się rozwijać, ale jednocześnie dobrze się bawić, żartować i tworzyć doświadczenia.
Jak sobie radzisz, gdy sytuacja staje się trudna?
Zwykle potrzebuję kogoś, z kim mogę porozmawiać. Staram się przypominać sobie, że w porządku jest prosić o pomoc przyjaciół, a nawet profesjonalistów, jeśli to konieczne. W zmaganiach z rakiem uwielbiam to, że mogę dotrzeć do społeczności, którą tworzy EU-CAYAS-NET. Siła dialogu jest niezbędna w takich chwilach.
Dni samoopieki są dla mnie również ważne, gdy czuję się przytłoczona (długi prysznic, oglądanie filmu, pieczenie czegoś...).
Jaką piosenkę zdecydowanie poleciłbyś posłuchać?
Instrumentalna piosenka "Una mattina" z filmu "Nietykalni" (film również bardzo polecam).
