Postępy w diagnozowaniu i leczeniu raka u dzieci znacznie zwiększyły wskaźniki przeżywalności, prowadząc do rosnącej populacji osób, które przeżyły chorobę. Jednak osoby, które przeżyły, często borykają się z somatycznymi i psychicznymi późnymi skutkami raka i leczenia, wpływającymi na ich jakość życia (QoL). Wcześniejsze badania dotyczące jakości życia u osób, które przeżyły raka w dzieciństwie, głównie w Ameryce Północnej, przyniosły sprzeczne wyniki.
Aby temu zaradzić, w niedawnym badaniu obejmującym lata 2008-2022 w Europie oceniono jakość życia u osób, które przeżyły ponad pięć lat po diagnozie. Ta kompleksowa analiza 36 artykułów z udziałem 14 342 osób, które przeżyły chorobę, wykazała, że większość osób, które przeżyły chorobę, zgłaszała niższą jakość życia w porównaniu do swoich rówieśników. Czynniki takie jak bycie kobietą, poddanie się przeszczepowi krwiotwórczych komórek macierzystych i zdiagnozowanie guza mózgu były związane z obniżoną jakością życia.
Wraz z rosnącą populacją osób, które przeżyły raka w dzieciństwie, kluczowe znaczenie ma zapewnienie ukierunkowanych interwencji i optymalnej opieki kontrolnej w celu poprawy ich jakości życia.
