Problemy związane z życiem seksualnym należą do głównych obaw młodych pacjentów z chorobą nowotworową. Otrzymanie odpowiednich informacji może przygotować ich do radzenia sobie z negatywnymi skutkami ubocznymi lub uniknąć niepotrzebnych zmartwień, ponieważ nie każde leczenie ma wpływ na życie seksualne. Pomimo istnienia wytycznych zalecających prowadzenie rozmów na temat zdrowia seksualnego przez pracowników służby zdrowia, poprzednie badania wykazały, że nie wszyscy młodzi pacjenci z rakiem zostali o tym poinformowani.
Populacyjne badanie przekrojowe przeprowadzono w celu zrozumienia, w jakim stopniu młodzi pacjenci z rakiem otrzymali informacje od świadczeniodawców opieki zdrowotnej na temat potencjalnego wpływu raka i jego leczenia na ich życie seksualne. Respondentami było 1010 młodych dorosłych (694 kobiet i 316 mężczyzn), u których zdiagnozowano raka w wieku 18-39 lat, którzy ukończyli 1,5 roku od rozpoznania raka jąder, jajników lub szyjki macicy, chłoniaka lub guza mózgu.
Wyniki tego badania wykazały, że tylko około połowa kobiet i dwie trzecie mężczyzn przypomniało sobie o otrzymaniu pewnych informacji (mężczyźni 68% vs. kobiety 54%, p < 0,001); odsetek pacjentów, którzy zgłosili otrzymanie informacji, różnił się w zależności od diagnozy i zdiagnozowanych pacjentów, a pacjenci z guzem mózgu zostali zidentyfikowani jako grupa, która została poinformowana w mniejszym stopniu niż osoby z innymi nowotworami (niezależnie od płci). Badanie wykazało również, że pacjenci z bardziej intensywnym leczeniem częściej zgłaszali otrzymanie informacji o wpływie na życie seksualne.
