Słownik Nowotworów

Termin "psychospołeczny" odnosi się do połączonego wpływu czynników psychologicznych i społecznych na ogólny dobrostan i funkcjonowanie jednostki. Obejmuje on wzajemne oddziaływanie między stanem psychicznym lub emocjonalnym danej osoby (psychologicznym) a różnymi aspektami jej środowiska społecznego, w tym relacjami, kontekstem kulturowym i wpływami społecznymi. Podejście psychospołeczne uwzględnia dynamiczną interakcję między wewnętrznymi doświadczeniami jednostki a zewnętrznymi czynnikami społecznymi, które kształtują i wpływają na jej zdrowie psychiczne, zachowanie i ogólną jakość życia.

Leki przeciwwymiotne to rodzaj leków stosowanych głównie w celu zapobiegania lub leczenia nudności i wymiotów, objawów często związanych z chorobą lokomocyjną, chemioterapią, radioterapią i zabiegami chirurgicznymi. Leki te działają poprzez blokowanie neuroprzekaźników, które wywołują te nieprzyjemne odczucia. W związku z tym mają one kluczowe znaczenie w leczeniu pooperacyjnych i wywołanych chemioterapią nudności i wymiotów.

Psychoonkologia (od psychologii i onkologii) odnosi się do opieki psychologicznej nad pacjentami chorymi na raka i osobami, które przeżyły raka (poradnictwo onkologiczne). Innym terminem jest onkologia psychospołeczna. Psychoonkologia jest zatem interdyscyplinarną formą psychoterapii lub psychologii klinicznej, która zajmuje się psychologicznymi, społecznymi i społeczno-prawnymi warunkami, konsekwencjami i towarzyszącymi objawami raka. W praktycznym kontekście opieki lub terapii obowiązkiem psychoonkologa jest wspieranie pacjenta w radzeniu sobie z chorobą za pomocą różnych technik, na przykład interwencji kryzysowej lub interwencji zorientowanych na zasoby. Celem jest tutaj wzmocnienie kompetencji pacjenta do radzenia sobie z chorobą. Opieka psychoonkologiczna powinna być zapewniona we wszystkich fazach choroby, tj. podczas ostrego leczenia, rehabilitacji, a także po skutecznym leczeniu.