Kankerwoordenboek

Een patholoog is een medische professional die gespecialiseerd is in het bestuderen van ziekten en hun oorzaken, effecten en processen. Ze voeren laboratoriumtests uit op patiëntenmonsters, interpreteren de resultaten om een diagnose te stellen en overleggen met andere artsen om de juiste behandelplannen te garanderen. Hun expertise is van vitaal belang bij het opsporen van ernstige aandoeningen zoals kanker en infecties. Ze dragen ook bij aan gezondheidsbehoud door screeningstests te evalueren.

Plasmacytoom verwijst naar een kwaadaardige tumor die wordt gevormd door abnormale plasmacellen, een type witte bloedcellen dat verantwoordelijk is voor de productie van antilichamen. Deze tumoren komen vaak voor in het beenmerg en de weke delen. Hoewel ze meestal worden waargenomen als geïsoleerde laesies, kan hun voorkomen een vroeg teken zijn van multipel myeloom, een kanker van plasmacellen.

Een poliep is een kleine, abnormale weefselgroei die zich ontwikkelt op de bekleding van een lichaamsdeel, zoals de baarmoederhals, dikke darm of neusholte. Poliepen zijn meestal goedaardig (geen kanker), maar kunnen soms kwaadaardig (kanker) worden. De grootte, het aantal en de locatie kunnen de behandelingsaanpak beïnvloeden.

Met "precancereus" worden cellen bedoeld die abnormale veranderingen hebben en na verloop van tijd in kanker kunnen veranderen, maar zelf nog geen kanker zijn. Deze term wordt vaak gebruikt om aandoeningen te beschrijven die het risico op kanker aanzienlijk verhogen, zoals bepaalde soorten huidlaesies of poliepen in de dikke darm. Niet alle precancereuze aandoeningen ontwikkelen zich echter noodzakelijkerwijs tot kanker.

Prognose verwijst naar het waarschijnlijke verloop of de uitkomst van een ziekte, aandoening of het herstel van een patiënt op basis van de algemene vooruitzichten van de geïdentificeerde aandoening. Het geeft schattingen over genezingskansen, ziekteprogressie en overlevingskansen op basis van factoren zoals de gezondheid van de patiënt, het type ziekte en de behandeling.

Progressie-Vrije Overleving (PFS) is een medische term die in de oncologie wordt gebruikt om aan te geven hoe lang een patiënt tijdens en na de behandeling leeft met een ziekte die niet verergert. Het is een essentiële maatstaf voor het beoordelen van de werkzaamheid van nieuwe kankerbehandelingsmedicijnen of -methodologieën.