Skip to main content
Beat Cancer EU Website Logo
BehandelingMedische term

Antilichaamafhankelijke cellulaire cytotoxiciteit (adcc)

Definitie

Antilichaamafhankelijke cellulaire cytotoxiciteit (ADCC) is een proces waarbij immuuncellen zich richten op cellen die zijn gemarkeerd door antilichamen en deze vernietigen. Dit mechanisme is cruciaal voor het elimineren van geïnfecteerde of kankercellen in het lichaam.

Wat is antilichaam-afhankelijke cellulaire cytotoxiciteit (ADCC) en hoe te gebruiken bij de behandeling?

antilichaamafhankelijke cellulaire cytotoxiciteit (adcc)

Overzicht

Antilichaamafhankelijke cellulaire cytotoxiciteit (ADCC) is een vitaal immuunresponsmechanisme waarbij antilichamen zich binden aan doelcellen, zoals virusgeïnfecteerde of kankercellen, en deze markeren voor vernietiging door immuuncellen. Dit proces omvat de herkenning van de met antilichamen gecoate cellen door natural killer (NK) cellen, die vervolgens cytotoxische stoffen vrijgeven om het doelwit te elimineren.

Belangrijke informatie

ADCC is een cruciaal onderdeel van het vermogen van het immuunsysteem om infecties en tumorgroei onder controle te houden. Er zijn drie hoofdrolspelers bij betrokken: antilichamen, doelcellen en effectorcellen zoals NK-cellen. De antilichamen binden zich aan antigenen op het oppervlak van de doelcellen en de effectorcellen herkennen de Fc-regio van deze antilichamen, waardoor de cytotoxische reactie in gang wordt gezet.

Klinische betekenis

In klinische settings speelt ADCC een belangrijke rol bij de werkzaamheid van therapeutische antilichamen die worden gebruikt bij de behandeling van kanker. Monoklonale antilichamen, zoals rituximab en trastuzumab, zijn afhankelijk van ADCC om kankercellen te doden. Het verbeteren van ADCC-activiteit is een belangrijk aandachtspunt bij de ontwikkeling van nieuwe immuuntherapieën.

Behandeling en beheer

ADCC kan worden gebruikt in behandelingsprotocollen om de resultaten voor patiënten te verbeteren. Door monoklonale antilichamen te gebruiken die ontworpen zijn om ADCC te versterken, kunnen clinici kankercellen effectief aanpakken en vernietigen. Lopend onderzoek is gericht op het optimaliseren van deze therapieën en het verkennen van combinaties met andere behandelingsmethoden.

Hulpmiddelen voor patiënten

Patiënten die meer informatie willen over ADCC en aanverwante behandelingen kunnen terecht bij kankerorganisaties en steungroepen. Er is educatief materiaal beschikbaar via zorgverleners en online platforms, dat inzicht biedt in de werking van ADCC-gebaseerde therapieën en hun potentiële voordelen.

Veelgestelde vragen

  • Welke rol speelt ADCC bij de behandeling van kanker?

ADCC is cruciaal bij kankerbehandelingen met monoklonale antilichamen, omdat het helpt kankercellen aan te vallen en te elimineren.

  • Hoe wordt ADCC gemeten in klinisch onderzoek?

ADCC-activiteit wordt vaak gemeten met in-vitrotests die het vermogen van immuuncellen om met antilichamen gecoate doelcellen te doden, beoordelen.

  • Kan ADCC worden verbeterd voor betere therapeutische resultaten?

Ja, onderzoekers onderzoeken manieren om ADCC te verbeteren door aanpassingen in het ontwerp van antilichamen en combinatietherapieën.

Discussie & Vragen

Let op: Opmerkingen zijn alleen bedoeld voor discussie en verduidelijking. Voor medisch advies, raadpleeg een zorgprofessional.

Laat een reactie achter

Minimaal 10 tekens, maximaal 2000 tekens

Nog geen reacties

Wees de eerste om je mening te delen!

Gerelateerde termen

Adjuvante chemotherapie

Adjuvante chemotherapie: wat u moet weten

Adjuvante chemotherapie is een behandelingsaanpak waarbij medicijnen worden gebruikt om kankercellen te doden die in het lichaam achterblijven na primaire behandelingen, zoals chirurgie of bestraling. Deze methode wordt meestal gebruikt om het risico op terugkeer van de kanker te verlagen en de algehele overlevingskans van de patiënt te verbeteren.

Lees meer

Anti-emeticum verwijst naar een type medicatie dat voornamelijk gebruikt wordt om misselijkheid en braken te voorkomen of te behandelen, symptomen die vaak gepaard gaan met reisziekte, chemotherapie, bestraling en chirurgie. Zulke medicijnen werken door neurotransmitters te blokkeren die deze onaangename gewaarwordingen opwekken. Daarom zijn ze van cruciaal belang bij de behandeling van postoperatieve misselijkheid en braken als gevolg van chemotherapie.

Lees meer

Anti-oestrogeen verwijst naar een stof die de productie of het gebruik van oestrogenen blokkeert of de effecten ervan remt. Ze worden vaak gebruikt in behandelingen voor hormonale onevenwichtigheden, zoals die gerelateerd zijn aan de menopauze, of voor bepaalde soorten hormoonreceptor-positieve borstkanker.

Lees meer