Déanann gach duine a dhícheall an cháilíocht beatha is airde is féidir a bhaint amach – daoine óga a tháinig slán as ailse san áireamh. Bíonn tionchar ag go leor réimsí saoil ar cháilíocht na beatha, is comhtháthú sóisialta maith é ceann acu le daoine eile. Go háirithe i ndéagóirí agus i ndaoine fásta óga, is gné thábhachtach den fhorbairt iad na chéad eispéiris le caidreamh rómánsúil agus grá. Is féidir le galar ailse tionchar a bheith aige ar chaidreamh rómánsúil, mar a mhínítear san Airteagal seo.
Chuir an staidéar agallamh ar mharthanóirí óga idir 18 agus 25 bliain d’aois maidir lena dtosaíochtaí agus a ndearcadh sa saol, a n-imní faoi scéal a ngalar a roinnt le daoine eile, íomhá choirp uaireanta diúltach mar thoradh ar an ngalar, agus freisin fo-iarsmaí na cóireála agus imní faoina dtorthúlacht. Luaigh marthanóirí freisin fadhbanna caidrimh agus deacrachtaí maidir le dlúthchaidreamh mhothúchánach agus fisiceach a fhorbairt i gcaidrimh. Arís eile, ba chóir a thabhairt le fios gur eispéireas a athraíonn an saol í an ailse i mórán cásanna. Ní thagann deireadh le deacrachtaí de chineálacha éagsúla nuair a bhíonn an chóireáil críochnaithe – fiú sa saol “tar éis ailse”, féadann seandeacrachtaí fanacht nó d’fhéadfadh deacrachtaí nua teacht chun cinn a chuireann isteach ar shaol daoine óga.
Iarrann an t-alt freisin go dtabharfar aghaidh ar thopaicí a bhaineann le forbairt, mar an grá agus an rómánsaíocht, san iarchúram, toisc gur marcóirí tábhachtacha iad ar cháilíocht na beatha san fhadtéarma.
