Γνωρίστε την Iva, μια 20χρονη επιζήσασα από τα Σκόπια της ΠΓΔΜ. Η εμπειρία της ήταν ένα μείγμα από σκαμπανεβάσματα, δυσκολίες και αξέχαστες στιγμές. Η ιστορία της Iva μιλάει για τη δύναμη, την εύρεση των δικών σου ανθρώπων και την αποδοχή των καλών πραγμάτων που έχει να προσφέρει η ζωή.
Μπορείτε να συστηθείτε;
Γεια σας, ονομάζομαι Iva, είμαι 20 ετών και ζω στα Σκόπια, Μακεδονία.
Ποια ήταν η διάγνωσή σας;
Διαγνώστηκα με χονδροσάρκωμα 2ου βαθμού.
Μπορείτε να μας πείτε πώς και πότε μάθατε για τη διάγνωσή σας;
Τα πρώτα μου συμπτώματα ξεκίνησαν όταν ήμουν 14 ετών. Άρχισα να έχω συνεχή πόνο στο αριστερό μου μπράτσο, αλλά τον αγνόησα για μερικούς μήνες. Ασκούμουν στο καράτε και στο ταεκβοντό και έτσι πίστευα ότι ο πόνος προερχόταν από κάποιο άσχημο χτύπημα ή από υπερβολική χρήση του χεριού μου. Στη συνέχεια, στις καλοκαιρινές μου διακοπές παρατήρησα ένα εξόγκωμα ακριβώς στο σημείο που ο πόνος ήταν ο χειρότερος και μόλις επέστρεψα στο σπίτι οι γονείς μου κανόνισαν ραντεβού με γιατρό. Μας πήρε δύο διαφορετικούς γιατρούς και πολλά ραντεβού για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
Τι σας παρακίνησε να γίνετε μέλος του EU-CAYAS-NET και τι σημαίνει για εσάς;
Όταν έμαθα για το EU-CAYAS-NET δεν μπορούσα να πιστέψω ότι υπήρχε τέτοιος οργανισμός. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα συναντούσα ανθρώπους που μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες, που θα μπορούσα να σχετιστώ με κάποιον, αλλά κυρίως που θα μάθαινα για τη μετεγχειρητική φροντίδα και τη μετάβαση στην "κανονική" ζωή.
Πώς άλλαξε ο καρκίνος την οπτική σας για τη ζωή;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ο καρκίνος έχει αλλάξει τη ζωή μου, μερικοί καλοί και μερικοί κακοί. Με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο πολύ νοιάζονται οι άνθρωποι για μένα, πόσο σημαντική είναι η υγεία και γιατί δεν πρέπει να τη θεωρείς δεδομένη. Αλλά με έκανε επίσης να είμαι πιο προσεκτική, ακόμη και φοβισμένη, σε ορισμένες καταστάσεις σχετικά με την υγεία μου. Θυμάμαι ότι πήγαμε σε ένα λούνα παρκ με τη μητέρα μου μερικούς μήνες μετά την τελευταία μου εγχείρηση και κοιτούσαμε ένα τρενάκι του λούνα παρκ. Η μητέρα μου με ρώτησε αν φοβόμουν πολύ για να ανέβω, και εγώ απλά γέλασα και είπα: "Επέζησα από τον καρκίνο, αυτό δεν έχει καμία σχέση με μένα".
Τι σας βοήθησε κατά τη διάρκεια της θεραπείας;
Από τότε που έμαθα τη διάγνωση, όλοι γύρω μου μου έδειξαν τόση αγάπη και υποστήριξη, και είμαι για πάντα ευγνώμων γι' αυτό. Η οικογένειά μου δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό μου. Έρχονταν σε κάθε ραντεβού, μάζευαν όλα όσα χρειαζόμασταν για την τελευταία μου εγχείρηση στην Αυστρία και θυσίασαν τις καριέρες τους για να μείνουν μαζί μου για μερικούς μήνες. Οι φίλοι μου έκαναν ό,τι μπορούσαν για να με κάνουν ευτυχισμένη. Η καλύτερή μου φίλη και η αδελφή μου έκοψαν ακόμη και τα μαλλιά τους μαζί μου όταν οι γιατροί είπαν ότι η θεραπεία θα έκανε τα δικά μου να πέσουν.
Πώς άλλαξε η ζωή σας μετά τη διάγνωσή σας;
Ακόμα παλεύω με τον οξύ πόνο και η δύναμή μου δεν είναι όπως ήταν, αλλά είμαι ευγνώμων για την εμπειρία. Όλα όσα πέρασα με διαμόρφωσαν στο πρόσωπο που είμαι σήμερα. Με έκαναν να ερωτευτώ την ιατρική και ελπίζω μια μέρα να μπορέσω να διαγνώσω και να βοηθήσω άλλους σαν εμένα. Θέλω επίσης να πιστεύω ότι με έκαναν ένα γνήσιο και διακριτικό άτομο που είναι επικεντρωμένο στο σωστό μονοπάτι της ζωής.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω στην ημέρα που διαγνώσατε, τι θα λέγατε στον εαυτό σας τότε;
Θα έλεγα στη μικρή Iva να μην ανησυχεί και επίσης να σταματήσει να αστειεύεται με τη διάγνωση, επειδή οι άνθρωποι ανησυχούν πραγματικά γι' αυτήν. Σε μια σοβαρή σημείωση, νομίζω ότι όλες αυτές οι πληροφορίες είναι πολλές για ένα παιδί του οποίου η μόνη ανησυχία θα έπρεπε να είναι η έναρξη του λυκείου. Θα πρέπει να προσπαθήσει να επικεντρωθεί στα καλά πράγματα και στους καταπληκτικούς νέους ανθρώπους που θα γνωρίσει.
Ποιο είναι ένα πράγμα που θα θέλατε να καταλάβαιναν περισσότεροι άνθρωποι για το γεγονός ότι είσαι νέος επιζών από καρκίνο;
Οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι νέοι επιζώντες του καρκίνου είναι ακόμα νέοι άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους όπως όλοι οι άλλοι. Σε κάποιους από εμάς δεν αρέσει να μιλάμε για τις εμπειρίες μας επειδή αυτό κάνει τους ανθρώπους να μας βλέπουν διαφορετικά, ως εύθραυστους.
Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Εκτός από το να βγαίνω με τους φίλους μου και να κάνω τους γονείς μου να ανησυχούν για το αν θα εμφανιστώ στην ώρα μου, αγαπώ το διάβασμα και την πεζοπορία. Προσπαθώ να είμαι πιο ενεργή στην κοινότητα και πρόσφατα άρχισα να προσφέρω εθελοντική εργασία.
Αν μπορούσατε να μάθετε κάτι καινούργιο αμέσως, σε τι θα θέλατε να κάνετε ένα ταχύρρυθμο μάθημα;
Θα ήθελα πολύ να μάθω να παίζω κάποιο όργανο. Μια φίλη μου προσπάθησε να μου μάθει να παίζω κιθάρα αλλά μετά από 20 λεπτά το μόνο πράγμα που έμαθα ήταν να την ενοχλώ.
Έχετε κάποιο σύνθημα ζωής; Ποιο απόσπασμα ή ρητό σας εμπνέει περισσότερο;
Υπάρχει ένα ρητό στη γλώσσα μου που μεταφράζεται ως "Θα τρόμαζε μια αρκούδα, αλλά όχι εμένα". Το άλλαξα σε "Θα τρόμαζε μια αρκούδα, αλλά εμένα διπλά". Ξεκίνησε ως ένα αστείο πράγμα που έλεγα, αλλά τώρα μου θυμίζει ότι ο φόβος είναι φυσιολογικός και ότι πρέπει να τον ξεπεράσω.
Τι έχετε στη λίστα σας; Υπάρχει κάτι που ονειρεύεστε να κάνετε ή να πετύχετε;
Φέτος άρχισα να ταξιδεύω και ελπίζω να συνεχίσω να βλέπω διαφορετικά μέρη, να γνωρίζω νέους ανθρώπους και να βιώνω άλλους πολιτισμούς. Σχεδιάζω επίσης να πάω σε έναν αγώνα της Φόρμουλα Ένα, το οποίο ήταν ένα μεγάλο στοιχείο στη λίστα μου εδώ και πολύ καιρό.
Ποιος προσωπικός στόχος είναι ο επόμενος προς τον οποίο εργάζεστε;
Ο επόμενος στόχος μου είναι να τελειώσω το πτυχίο μου. Ξεκινάω το τελευταίο έτος του προπτυχιακού μου πτυχίου στη βιομηχανολογία και ελπίζω να το τελειώσω εγκαίρως.
Πώς τα καταφέρνετε όταν τα πράγματα δυσκολεύουν;
Προσπαθώ να σκέφτομαι τα καλά πράγματα στη ζωή, τις ευτυχισμένες αναμνήσεις και τους γνήσιους ανθρώπους. Μετά από μια σύντομη κατάρρευση, επικεντρώνομαι στην εξεύρεση λύσεων για να βελτιώσω την κατάσταση. Γράφω ένα σχέδιο και προσπαθώ να τσεκάρω κάθε κουτάκι.
Ποια εφαρμογή χρησιμοποιείτε περισσότερο στο τηλέφωνό σας;
Όπως όλοι οι άλλοι, δεν μπορώ να σταματήσω να ξεφυλλίζω το Instagram, αλλά πρόσφατα απέκτησα εμμονή με την εφαρμογή Health και τον μετρητή βημάτων, και προσπαθώ να είμαι πιο δραστήρια μέρα με τη μέρα.
Ποιο είναι ένα βιβλίο, μια ταινία ή ένα τραγούδι που θα συνιστούσατε σε όλους;
Όταν έμαθα τη διάγνωσή μου, άρχισα να βλέπω και να διαβάζω όλες τις νοσοκομειακές ρομαντικές κωμωδίες για κάποια παρηγοριά και το βιβλίο Five feet apart με έκανε πάντα να χαμογελάω.
