Η ιστορία της Vanesa Karaivanova, η οποία διαγνώστηκε με λευχαιμία σε νεαρή ηλικία, είναι μια ιστορία ανθεκτικότητας και ανθεκτικού πνεύματος. Σήμερα, 24 ετών, όχι μόνο χορεύει μέσα στη ζωή, αλλά χρησιμοποιεί τις εμπειρίες της για να υπερασπιστεί άλλους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις. Αυτή η συνέντευξη καταδύεται στην ιστορία της, διερευνώντας τα μαθήματα που πήρε, την ακλόνητη υποστήριξη που βρήκε και τους στόχους που συνεχίζουν να τροφοδοτούν το πάθος της.
Πώς σε λένε; Πόσο χρονών είσαι; Από πού είσαι;
Είμαι η Vanesa Karaivanova. Είμαι 24 ετών και κατάγομαι από τη Σόφια, Βουλγαρία.
Ποια είναι η διάγνωσή σας;
Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία
Πώς και πότε μάθατε για τη διάγνωσή σας;
Μετά από πολύ καιρό που ένιωθα εξαντλημένη και είχα πόνους στους μύες και σε όλο το σώμα, διαγνώστηκα με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία σε ηλικία 7 ετών.
Τι σας δίδαξε η εμπειρία του καρκίνου;
Η εμπειρία της θεραπείας του καρκίνου με δίδαξε να μην θεωρώ ποτέ δεδομένη τη ζωή που έχω, να απολαμβάνω τόσο απλά πράγματα όπως η ζεστασιά του ήλιου, η μυρωδιά της φύσης και ο χρόνος με τους φίλους και την οικογένειά μου. Μου δίδαξε επίσης ένα ωραίο μαύρο χιούμορ, το οποίο πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για να ξεπεράσει κανείς ακόμη και τις πιο οδυνηρές καταστάσεις στη ζωή. 🙂 Ένα άλλο πράγμα που έμαθα από την εμπειρία μου με τον καρκίνο είναι να ακολουθώ πάντα την καρδιά μου και να παίρνω ρίσκα. Κανείς μας δεν ξέρει πόσος χρόνος μας απομένει, οπότε θέλω πραγματικά να δοκιμάσω όλα όσα ονειρευόμουν όταν ήμουν στο νοσοκομείο.
Τι σας βοήθησε περισσότερο κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας;
Αυτό που με βοήθησε περισσότερο κατά τη διάρκεια της θεραπείας ήταν η αγάπη και η φροντίδα της οικογένειάς μου. Επίσης, δεν έπαψα ποτέ να ονειρεύομαι ότι θα επιστρέψω στη ζωή και θα κάνω όλα τα πράγματα που αγαπούσα πριν από τη θεραπεία. Μόλις τελείωσα τη θεραπεία, άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα μπαλέτου.
Τι έχει αλλάξει στη ζωή σας μετά τη διάγνωση του καρκίνου;
Η εμπειρία του καρκίνου μου έδωσε τον στόχο να βοηθήσω άλλους καρκινοπαθείς κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους. Θέλω όλα τα παιδιά και οι έφηβοι με καρκίνο να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι στη μάχη τους. Θέλω πραγματικά να συμβάλω σε ένα καλύτερο μέλλον τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους επιζώντες στη χώρα μου και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η αντιμετώπιση των μοναδικών προκλήσεων του καρκίνου της εφηβείας είναι απαραίτητη σε αυτή την αποστολή. Μετά τη διάγνωση του καρκίνου μου, γνώρισα επίσης πολλούς άλλους επιζώντες του καρκίνου, μερικοί από τους οποίους είναι οι καλύτεροι φίλοι μου μέχρι σήμερα.
Αν συναντούσατε τον εαυτό σας την ημέρα που ακούσατε μια διάγνωση, τι θα λέγατε στον νεότερο εαυτό σας;
Αν συναντούσα τον εαυτό μου την ημέρα που θα άκουγα τη διάγνωση, θα έλεγα στον εαυτό μου ότι θα μπορέσω να ακολουθήσω όλα μου τα όνειρα και να ζήσω τη ζωή μου στο έπακρο. Θα έλεγα επίσης στον εαυτό μου ότι η ζωή μετά τη διάγνωση και αργότερα μετά τη θεραπεία θα είναι δύσκολη. Παρ' όλα αυτά, μια μέρα ο πόνος και τα δάκρυα θα ξεθωριάσουν και θα δώσω όλη μου την αγάπη και τη δύναμη για τα παιδιά που βρίσκονται τώρα στον ίδιο δρόμο.
Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Λατρεύω το χορό. Στον ελεύθερο χρόνο μου ψάχνω πάντα για ένα νέο μάθημα χορού για να γραφτώ.
Σε τι χρειάζεστε/θέλετε να κάνετε ένα ταχύρρυθμο μάθημα;
Θα ήθελα να παρακολουθήσω ένα ταχύρρυθμο μάθημα μαγειρικής. Νομίζω ότι το μαγείρεμα για τους φίλους και την οικογένειά σας είναι ένας πολύ καλός τρόπος να εκφράσετε την αγάπη και τη φροντίδα σας. Ωστόσο, πολλά από τα πειράματά μου με το μαγείρεμα κατέληξαν σε καταστροφή. Ένα συνηθισμένο λάθος είναι να βάζετε αλάτι στα μάφινς. :0
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχετε λάβει ποτέ;
Ότι πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους όπως είναι, όχι όπως θέλουμε να είναι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας σύνθημα στη ζωή;
Είναι ένα απόσπασμα από την ταινία "Amelie" -" Λοιπόν, μικρή Amelie, τα κόκαλά σου δεν είναι φτιαγμένα από γυαλί. Μπορείς να αντέξεις τα χτυπήματα της ζωής".
Τι σας κάνει να ανάβετε αμέσως;
Αυτό που με κάνει να λάμπω αμέσως είναι τα χαμόγελα των παιδιών. Επίσης, ο αδελφός μου.
Ποιον προσωπικό στόχο θα θέλατε να πετύχετε στη συνέχεια;
Ο προσωπικός μου στόχος είναι να πάρω το μεταπτυχιακό μου στην Παιδική Ψυχολογία, το οποίο ξεκίνησα πριν από λίγους μήνες..
Για ποιο πράγμα στη ζωή σας νιώθετε πιο ευγνώμονες;
Πρώτα απ' όλα, νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για την οικογένεια και τους φίλους μου. Δεύτερον, αισθάνομαι πολύ ευγνώμων που έχω την ευκαιρία να έχω μια όμορφη ζωή μετά τον καρκίνο. Δυστυχώς, δεν έχουν όλοι οι ασθενείς αυτή την ευκαιρία, και αυτό είναι ο μεγαλύτερος πόνος μου.
Ποια εφαρμογή χρησιμοποιείτε περισσότερο στο τηλέφωνό σας;
Σίγουρα είναι το Instagram. Μου αρέσει πολύ να μπορώ να επικοινωνώ και να νιώθω πιο κοντά με τους φίλους μου που ζουν μακριά μου.
