Erik Sturesson
Πώς σε λένε; Πόσο χρονών είσαι; Από πού είσαι;
Ονομάζομαι Erik Sturesson, είμαι 35 ετών και είμαι από τη Σουηδία, αν και περνάω πολύ χρόνο στη Ρουμανία αυτές τις μέρες.
Ποια είναι η διάγνωσή σας;
Non-Hodgkin λέμφωμα, Τ-κύτταρο.
Πώς και πότε μάθατε για τη διάγνωσή σας;
Ήμουν 15 ετών, αν και σχεδόν 16, όταν έκανα τη διάγνωση, στις 2 Νοεμβρίου 2003. Δυστυχώς, όπως είναι σύνηθες, χρειάστηκαν μερικοί μήνες από τότε που αναζητήσαμε για πρώτη φορά ιατρική φροντίδα μέχρι να καταλάβουν ότι δεν ήταν απλώς άσθμα και κοινό κρυολόγημα.
Τι σας δίδαξε το ταξίδι μέσω του καρκίνου;
Έμαθα ότι όλοι έχουμε κάποια μορφή τύχης, όλοι έχουμε κάτι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, που μας επιτρέπει να κάνουμε πράγματα, να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή. Μπορεί να μην είναι όλα αυτά που θα θέλαμε, μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε στην παλιά μας ζωή. Παρόλα αυτά, όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε και να προσπαθήσουμε να βρούμε κάτι που μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε στη νέα μας ζωή μετά τη θεραπεία. Δεν πειράζει όμως να πενθείτε για την απώλεια της παλιάς σας ζωής- εγώ το έκανα για πολύ καιρό και μου λείπει ακόμα μερικές φορές.
Τι έχει αλλάξει στη ζωή σας μετά τη διάγνωση του καρκίνου;
Υπήρχαν μερικά πράγματα που παρέμειναν τα ίδια. Συνήθιζα να είμαι πολύ αθλητικός και δραστήριος, να πηγαίνω στο σχολείο όπως κάθε φυσιολογικός έφηβος. Αυτό χάθηκε μέσα σε ένα μήνα περίπου από την έναρξη της θεραπείας για τον καρκίνο, αφού έπαθα μερικές θρομβώσεις σε βαθιές φλέβες που εξαπλώθηκαν, δηλητηρίαση του αίματος και έρπητα ζωστήρα μερικές φορές. Στη συνέχεια, είχα έντονη κόπωση, μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και πολλά άλλα σωματικά προβλήματα. Ωστόσο, απέκτησα επίσης εμπειρία ζωής και μια μεγάλη κοινότητα φίλων σε όλη την Ευρώπη. Αυτό είναι που με οδήγησε εδώ και δεν θα μπορούσα να αναιρέσω το γεγονός ότι έπαθα καρκίνο ακόμα και αν μπορούσα.
Αν συναντούσατε τον εαυτό σας την ημέρα που ακούσατε μια διάγνωση, τι θα λέγατε στον νεότερο εαυτό σας;
Θα είχα ενημερώσει τον εαυτό μου για τις πιθανές όψιμες επιπλοκές και ότι θα έπρεπε να είμαι προετοιμασμένη για το γεγονός ότι τα πράγματα μπορεί να μην επανέλθουν στο παλιό φυσιολογικό μετά τη θεραπεία. Θα έλεγα επίσης ότι αυτό δεν χρειάζεται να είναι κάτι κακό, καθώς θα έβρισκα μια νέα κανονικότητα - απλώς η διαδικασία θα ήταν πιθανώς ταχύτερη αν το γνώριζα από την αρχή, ακόμη και αν δεν το είχα αποδεχτεί αμέσως.
Τι θα θέλατε να επιτύχετε στο πλαίσιο του EU-CAYAS-NET;
Θα ήθελα να βοηθήσω στην οικοδόμηση της κοινότητας και να εμπλέξω περισσότερους επιζώντες. Αυτή η πτυχή είναι εξαιρετικά σημαντική για μένα, καθώς η ένταξή μου στο Barncancerfonden και στο YCE το 2017 ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη ποτέ προσωπικά και θα ήθελα να το βιώσουν και άλλοι. Περαιτέρω, με τα διδάγματα που αποκομίζω από το πρόγραμμα Ambassador, την έρευνα για τις επισκέψεις ομοτίμων, καθώς και με όσα μαθαίνω μέσω του EUPATI, ελπίζω να βοηθήσω στην άσκηση πίεσης για πιο ισότιμη και βελτιωμένη φροντίδα της CAYA, ιδίως τη φροντίδα για τις όψιμες επιπλοκές και την ψυχική υγεία.
Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Έχω μερικά χόμπι που εναλλάσσω εδώ και χρόνια. Κυρίως παίζω και φωτογραφίζω την άγρια φύση, αλλά μου αρέσουν επίσης τα αυτοκίνητα RC, κυρίως τα ερπυστριοφόρα, αλλά και τα bashers.
Φωτογραφία από Erik Sturesson
Περνάω επίσης αρκετό χρόνο κάνοντας πράγματα που σχετίζονται με τις δραστηριότητες στην κοινότητα EU-CAYAS-NET, αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα τις επισκέψεις ομοτίμων που έχουν προγραμματιστεί για αυτό το καλοκαίρι, καθώς και το Discord των επιζώντων του καρκίνου νέων.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας σύνθημα στη ζωή;
Τα πράγματα μπορούν σχεδόν πάντα να χειροτερέψουν, με μόνο πραγματικό περιοριστικό παράγοντα τον θάνατο, γι' αυτό ζητήστε βοήθεια όσο το δυνατόν νωρίτερα. Είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να ενεργεί γρήγορα.
Τι υπάρχει στη λίστα με τα αγαπημένα σας σχέδια;
Θα ήθελα να επισκεφθώ το τροπικό δάσος του Αμαζονίου για την άγρια φύση. Και να κάνω ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο (οπουδήποτε). Θα ήθελα επίσης να επισκεφθώ ξανά μερικά από τα αγαπημένα μου μέρη που έχω επισκεφτεί: το τροπικό δάσος στο Βόρνεο και την Κόστα Ρίκα, ιδίως το Εθνικό Πάρκο Corcovado, καθώς και το Cazanele Dunarii στη Ρουμανία.
Τι κάνετε για να χαλαρώσετε;
Είμαι εξαιρετικά κακός στο να χαλαρώνω. Αλλά το να παίζω παιχνίδια ενώ πίνω μια ή δύο μπύρες λειτουργεί.
Για ποιο πράγμα στη ζωή σας νιώθετε πιο ευγνώμονες;
Ότι η κατάθλιψή μου, η μετατραυματική διαταραχή, τα προβλήματα με το πάγκρεας, η κόπωση και όλα τα υπόλοιπα είναι ακόμα διαχειρίσιμα και ότι μπορώ να συμμετέχω σε δραστηριότητες όπως αυτές στο #beatcancer και στο YCE, ότι μπορώ να ταξιδεύω, να περπατάω, να μιλάω. Είναι η τύχη μου. Ωστόσο, δεν είμαι ευγνώμων που είμαι απλώς ζωντανός. Είναι περισσότερο μια προσδοκία - τουλάχιστον μέχρι να πεθάνω πραγματικά.
Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που παρακολουθήσατε στην τηλεόραση/στο διαδίκτυο/στο Netflix και γιατί επιλέξατε να το παρακολουθήσετε;
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν το The Last of Us. Έπαιξα το παιχνίδι όταν κυκλοφόρησε στο PS3 πριν από πολλά χρόνια και το λάτρεψα. Και έκαναν σπουδαία δουλειά με την τηλεοπτική μεταφορά - είναι μια σειρά που μπορεί να απολαύσει ο καθένας, όχι μόνο εμείς οι σπασίκλες που παίξαμε το παιχνίδι.
