Λεξικό Καρκίνου

Ο όρος "Cribriform" χρησιμοποιείται στην ανατομία και την ιστολογία και αναφέρεται σε μια δομή που μοιάζει διάτρητη ή σαν κόσκινο. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει ένα δομικό πρότυπο που χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα στρογγυλά, μικρά ανοίγματα - που μοιάζουν με κόσκινο. Ο όρος αυτός αναφέρεται συχνά με την κρεατοειδή πλάκα του ηθμοειδούς οστού στο κρανίο ή σε παθολογικές διεργασίες όπως το κρεατοειδές καρκίνωμα.

Το DNA, συντομογραφία του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος, είναι ένα ζωτικό μόριο που βρίσκεται σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Περιέχει τον μοναδικό γενετικό κώδικα που καθορίζει τα χαρακτηριστικά ενός έμβιου όντος. Δομημένο σε σχήμα διπλής έλικας, το DNA περιέχει ζεύγη νουκλεοτιδίων, τα οποία σχηματίζουν τα γονίδια, τις βασικές μονάδες της κληρονομικότητας.

Το HER2/neu είναι ένα γονίδιο που παράγει τις πρωτεΐνες HER2, οι οποίες συχνά συνδέονται με επιθετικούς τύπους καρκίνου, ιδίως με τον καρκίνο του μαστού. Η υπερέκφραση αυτού του γονιδίου μπορεί να οδηγήσει σε ταχεία ανάπτυξη και διαίρεση των κυττάρων, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη όγκων. Οι HER2-θετικοί καρκίνοι είναι συνήθως πιο προχωρημένοι κατά τη διάγνωση και απαιτούν ειδικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες (AYA) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως στην υγειονομική περίθαλψη για να υποδηλώσει μια εξειδικευμένη ομάδα που κυμαίνεται από τις ηλικίες 15 έως 39. Αυτή η ομάδα αντιμετωπίζει μοναδικά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων καρκίνων και διαταραχών ψυχικής υγείας, τα οποία μπορεί να απαιτούν ξεχωριστές στρατηγικές θεραπείας και μοντέλα υγειονομικής περίθαλψης.

Ο όγκος αναφέρεται σε μια μάζα ή ένα εξόγκωμα ανώμαλων κυττάρων στο σώμα που μπορεί να είναι καλοήθης (μη καρκινικός), προ-κακοήθης (προ-καρκινικός) ή κακοήθης (καρκινικός). Οι όγκοι μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα και μπορεί να αναπτύσσονται αργά ή γρήγορα. Μπορεί να προκαλούν συμπτώματα λόγω του μεγέθους ή της θέσης τους ή μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Οι όγκοι διαγιγνώσκονται γενικά μέσω απεικονιστικών εξετάσεων, βιοψιών και άλλων ιατρικών εξετάσεων.

Ο όγκος του εγκεφάλου είναι μια ανώμαλη ανάπτυξη ή μάζα κυττάρων μέσα στον εγκέφαλο. Αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι είτε καλοήθεις (μη καρκινικοί) είτε κακοήθεις (καρκινικοί) και μπορεί να προέρχονται από τον ίδιο τον εγκεφαλικό ιστό ή από άλλα μέρη του σώματος, εξαπλώνοντας στον εγκέφαλο. Η παρουσία ενός όγκου στον εγκέφαλο μπορεί να διαταράξει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου συμπιέζοντας τις γύρω δομές, προκαλώντας νευρολογικά συμπτώματα και οδηγώντας ενδεχομένως σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Η διάγνωση και η θεραπεία των όγκων του εγκεφάλου περιλαμβάνουν διάφορες ιατρικές παρεμβάσεις, όπως απεικονιστικές μελέτες, χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, ανάλογα με τον τύπο, τη θέση και τα χαρακτηριστικά του όγκου.

Η ύφεση αναφέρεται στην κατάσταση κατά την οποία τα σημεία και τα συμπτώματα μιας νόσου ή πάθησης εξαφανίζονται προσωρινά ή εντελώς. Χρησιμοποιείται συχνά σε σχέση με χρόνιες ή σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος, υποδηλώνοντας μια περίοδο κατά την οποία η ασθένεια είναι υπό έλεγχο ή μη ανιχνεύσιμη. Ωστόσο, η ύφεση δεν σημαίνει απαραίτητα θεραπεία, καθώς η ασθένεια μπορεί να επανέλθει.

Η αγγειογένεση είναι μια φυσιολογική διαδικασία που περιλαμβάνει την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων από προϋπάρχοντα. Εμφανίζεται κυρίως κατά την ανάπτυξη, την επούλωση πληγών και τον σχηματισμό κοκκιώδους ιστού, είναι επίσης ένα κρίσιμο βήμα στη μετάβαση των όγκων από μια καλοήθη κατάσταση σε κακοήθη.

Η αδενοπάθεια αναφέρεται στην ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την ανώμαλη διόγκωση των λεμφαδένων, οι οποίοι αποτελούν ζωτικά μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος. Η διόγκωση μπορεί να οφείλεται σε λοιμώξεις, χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις ή κακοήθειες. Συχνά ανιχνεύεται μέσω της φυσικής εξέτασης ή μέσω απεικονιστικών μελετών.

Ο αιματοκρίτης αναφέρεται σε μια εξέταση αίματος που καθορίζει την αναλογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα σας. Χρησιμοποιείται συχνά για τη διάγνωση καταστάσεων όπως η αναιμία, η αφυδάτωση ή οι ασθένειες που επηρεάζουν την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ένα υψηλότερο ή χαμηλότερο από το φυσιολογικό επίπεδο αιματοκρίτη μπορεί να υποδεικνύει ιατρικές καταστάσεις που χρήζουν περαιτέρω αξιολόγησης.

Η αιμοσφαιρίνη είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά οξυγόνου από τους πνεύμονες στους ιστούς του σώματος και την επιστροφή του διοξειδίου του άνθρακα πίσω στους πνεύμονες. Δίνει στο αίμα το κόκκινο χρώμα του και συμβάλλει στη διατήρηση της συνολικής υγείας και ζωτικότητας του σώματος.

Το αλλογενές αναφέρεται σε κύτταρα, ιστούς ή όργανα που προέρχονται από ένα γενετικά διαφορετικό άτομο του ίδιου είδους. Στην υγειονομική περίθαλψη, συχνά περιγράφει υλικό δότη για μεταμοσχεύσεις όπως η αλλογενής μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων, όπου τα βλαστικά κύτταρα του δότη εισάγονται στον λήπτη για να βοηθήσουν στη θεραπεία ασθενειών.

Η αλωπεκία, γνωστή και ως τριχόπτωση, είναι μια ιατρική πάθηση που περιλαμβάνει την αραίωση ή την πλήρη απώλεια των μαλλιών από τις περιοχές όπου συνήθως αναπτύσσονται. Μπορεί να επηρεάσει το τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο και το σώμα και μπορεί να εμφανιστεί λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως η γενετική, οι ορμονικές αλλαγές, οι ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος ή ως παρενέργεια ορισμένων θεραπειών ή φαρμάκων.

Ο αμίαντος είναι ένα φυσικό ορυκτό που έχει θερμοανθεκτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις κατασκευές και τη μεταποίηση λόγω της αντοχής του και των πυράντοχων ιδιοτήτων του. Ωστόσο, οι ίνες του μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως καρκίνο του πνεύμονα και μεσοθηλίωμα, όταν εισπνέονται ή καταπίνονται, με αποτέλεσμα την απαγόρευσή του σε πολλές χώρες.

Η αναιμία είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αιμοσφαιρίνης στο αίμα, η οποία οδηγεί σε έλλειψη οξυγόνου που φτάνει στους ιστούς του σώματος. Η αιμοσφαιρίνη είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του οξυγόνου, οπότε οποιαδήποτε ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει κόπωση, αδυναμία και δύσπνοια. Η αναιμία μπορεί να είναι προσωρινή ή μακροχρόνια και να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή. Είναι σημαντικό να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί η αναιμία για να αντιμετωπιστούν τυχόν υποκείμενες αιτίες και να προληφθούν περαιτέρω προβλήματα υγείας.

Ο όρος "αναπλαστικός" χρησιμοποιείται συχνά στον ιατρικό τομέα, ιδίως στην ογκολογία, για να περιγράψει τα καρκινικά κύτταρα που έχουν χάσει τα διακριτά χαρακτηριστικά τους και εμφανίζονται αδιαφοροποίητα. Τα κύτταρα αυτά παρουσιάζουν ακανόνιστη ανάπτυξη και στερούνται των τυπικών εξειδικευμένων χαρακτηριστικών των υγιών κυττάρων, καθιστώντας συχνά την ασθένεια πιο επιθετική και πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη.

Τα ανδρογόνα είναι ένας τύπος ορμόνης που παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη διατήρηση των αρσενικών χαρακτηριστικών στα θηλαστικά. Περιλαμβάνει ορμόνες όπως η τεστοστερόνη και η διυδροτεστοστερόνη, οι οποίες παράγονται κυρίως στους αρσενικούς όρχεις και στις θηλυκές ωοθήκες για τη ρύθμιση της σεξουαλικής ανάπτυξης, της μυϊκής μάζας, της οστικής πυκνότητας και της τριχοφυΐας.

Η ανοσοσφαιρίνη αναφέρεται σε οποιαδήποτε κατηγορία πρωτεϊνών, που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα και λειτουργούν ως αντισώματα στην απόκριση σε εισβολή ξένων ουσιών, όπως βακτήρια και ιοί. Παίζουν καθοριστικό ρόλο στον εντοπισμό και την εξουδετέρωση αυτών των παθογόνων, ενισχύοντας τις ανοσολογικές αποκρίσεις.

Το CA 19-9 ή υδατανθρακικό αντιγόνο 19-9 είναι ένας καρκινικός δείκτης που χρησιμοποιείται κυρίως για την παρακολούθηση της ανταπόκρισης στη θεραπεία και της υποτροπής της νόσου σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος. Μπορεί επίσης να είναι αυξημένος σε άλλους γαστρεντερικούς καρκίνους και καταστάσεις όπως η κίρρωση και η παγκρεατίτιδα. Δεν συνιστάται για τον έλεγχο του καρκίνου σε ασυμπτωματικά άτομα λόγω μη ειδικών ευρημάτων.

Η οστική μετάσταση αναφέρεται στην κατάσταση κατά την οποία τα καρκινικά κύτταρα από την αρχική περιοχή (όπως ο μαστός, ο πνεύμονας ή ο προστάτης) εξαπλώνονται στα οστά. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο σε προχωρημένα στάδια καρκίνου, προκαλώντας πόνο, κατάγματα και άλλες επιπλοκές. Η εμφάνιση οστικής μετάστασης συχνά υποδηλώνει χειρότερη πρόγνωση για τους καρκινοπαθείς.

Τα ογκογονίδια είναι γονίδια που μπορούν δυνητικά να προκαλέσουν καρκίνο. Όταν είναι φυσιολογικά, βοηθούν στη ρύθμιση της κυτταρικής ανάπτυξης και διαίρεσης. Ωστόσο, όταν αλλοιώνονται ή μεταλλάσσονται, μπορούν να οδηγήσουν σε μη φυσιολογική κυτταρική ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό, ευνοώντας τελικά την ανάπτυξη καρκίνου.

Η ασπαραγινάση είναι ένα θεραπευτικό ένζυμο που χρησιμοποιείται στην ιατρική θεραπεία, ιδίως στη διαχείριση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας (ΟΛΛ). Λειτουργεί διασπώντας την ασπαραγίνη, ένα αμινοξύ ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των κυττάρων, αναστέλλοντας έτσι τον πολλαπλασιασμό των κακοήθων κυττάρων που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην ασπαραγίνη.

Η βήτα ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (βήτα HCG) είναι μια ορμόνη που παράγεται από κύτταρα που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη. Συνήθως ανιχνεύεται σε εξετάσεις αίματος ή ούρων για την επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης ή ως μέρος μιας εξέτασης διαλογής για ορισμένες γενετικές ανωμαλίες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στην ιατρική διάγνωση για την ανίχνευση ορισμένων μορφών καρκίνου.

Τα βασικά κύτταρα είναι ένας τύπος κυττάρων που βρίσκονται στο κατώτερο στρώμα του δέρματος, γνωστό ως επιδερμίδα. Αυτά τα κύτταρα είναι υπεύθυνα για την αναγέννηση του δέρματος, παράγοντας νέα κύτταρα του δέρματος και ωθώντας τα παλαιότερα κύτταρα προς τα πάνω. Η μη φυσιολογική ανάπτυξη των βασικών κυττάρων μπορεί να οδηγήσει σε βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, τον πιο κοινό τύπο καρκίνου του δέρματος.

Οι καρκινικοί δείκτες είναι ουσίες, συχνά πρωτεΐνες, που βρίσκονται στο αίμα, στα ούρα και στους ιστούς και παράγονται από τα καρκινικά κύτταρα ή από τον οργανισμό ως απάντηση στον καρκίνο. Είναι πολύτιμοι καθώς μπορούν να υποδείξουν την παρουσία, τον τύπο και την εξέλιξη μιας κακοήθειας. Ωστόσο, οι δείκτες αυτοί δεν είναι απολύτως ειδικοί για τον καρκίνο και μπορεί να είναι αυξημένοι σε μη καρκινικές καταστάσεις.

Ο κυτταρικός κύκλος είναι μια ακολουθία γεγονότων που υφίσταται ένα κύτταρο, η οποία περιλαμβάνει την περίοδο από τον σχηματισμό του έως τη διαίρεσή του σε δύο θυγατρικά κύτταρα. Περιλαμβάνει στάδια όπως η φάση ανάπτυξης (G1), η σύνθεση του DNA (φάση S), η δεύτερη φάση ανάπτυξης (G2) και η μίτωση (φάση Μ). Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει τόσο την ανάπτυξη όσο και την επιδιόρθωση των ιστών σε όλους τους πολυκύτταρους οργανισμούς.

Η "κατάσταση των υποδοχέων" αναφέρεται στην παρουσία ή απουσία συγκεκριμένων πρωτεϊνών (υποδοχέων) στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Αυτοί οι υποδοχείς επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο ο καρκίνος συμπεριφέρεται και ανταποκρίνεται στη θεραπεία. Συνήθως προσδιορίζονται σε εργαστηριακές εξετάσεις, βοηθώντας τους γιατρούς να κατευθύνουν την πιο αποτελεσματική θεραπεία. Συνήθη παραδείγματα είναι οι ορμονικοί υποδοχείς στον καρκίνο του μαστού και ο υποδοχέας-2 του ανθρώπινου επιδερμικού αυξητικού παράγοντα σε ορισμένους τύπους καρκίνου.

Τα αιμοπετάλια, επίσης γνωστά ως θρομβοκύτταρα, είναι μικρά, άχρωμα κυτταρικά θραύσματα στο αίμα μας που σχηματίζουν θρόμβους και σταματούν ή αποτρέπουν την αιμορραγία. Αυτά τα βασικά συστατικά του αίματος παράγονται στο μυελό των οστών και διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πήξη του αίματος, στην επούλωση των πληγών και στην αντίδραση στη φλεγμονή.###

Τα επιθηλιακά κύτταρα είναι ένας τύπος κυττάρου που επενδύει τις εξωτερικές επιφάνειες των οργάνων και των αιμοφόρων αγγείων σε όλο το σώμα, καθώς και τις εσωτερικές επιφάνειες των κοιλοτήτων σε πολλά εσωτερικά όργανα. Χρησιμεύουν ως φραγμός μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού του σώματός σας και έχουν εξειδικευμένες λειτουργίες, όπως η έκκριση, η επιλεκτική απορρόφηση, η προστασία, η διακυτταρική μεταφορά και η ανίχνευση αισθήσεων.

Ο όρος "Β-κύτταρο" αναφέρεται σε έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που παίζει καθοριστικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κύτταρα Β μπορούν να ωριμάσουν σε κύτταρα που παράγουν αντισώματα, εξειδικευμένες πρωτεΐνες που βοηθούν στην καταπολέμηση λοιμώξεων, ιών και ασθενειών. Δημιουργούν επίσης ανοσολογική μνήμη, επιτρέποντας στο ανοσοποιητικό σύστημα να ανταποκρίνεται αποτελεσματικότερα σε μελλοντικές εκθέσεις στα ίδια παθογόνα.

Η μικροσυστοιχία είναι ένα εργαστηριακό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την ταυτόχρονη ανίχνευση της έκφρασης χιλιάδων γονιδίων. Πρόκειται για ένα δισδιάστατο πλέγμα στο οποίο προσαρτώνται ανιχνευτές (τμήματα DNA ή RNA). Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο ένα δείγμα αλληλεπιδρά με αυτούς τους ανιχνευτές, οι επιστήμονες μπορούν να μετρήσουν τα επίπεδα έκφρασης τεράστιων ποσοτήτων γονιδίων, καθιστώντας την ένα κρίσιμο εργαλείο στην έρευνα της γονιδιωματικής.

Η ανευπλοειδία αναφέρεται σε μια ανωμαλία στον αριθμό των χρωμοσωμάτων σε ένα κύτταρο, όπου υπάρχει είτε περίσσεια είτε έλλειψη ενός ή περισσότερων χρωμοσωμάτων. Αυτή η απόκλιση από τον φυσιολογικό αριθμό χρωμοσωμάτων (διπλοειδής) οδηγεί συχνά σε διάφορες γενετικές διαταραχές. Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα είναι το σύνδρομο Down, που προκαλείται από ένα επιπλέον αντίγραφο του χρωμοσώματος 21.

Η επανάληψη αναφέρεται στην πράξη της επανάληψης ή της επανάληψης. Στο πλαίσιο της υγείας, αναφέρεται συχνά στην επιστροφή μιας ασθένειας ή κατάστασης μετά από μια περίοδο βελτίωσης ή φαινομενικής θεραπείας. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα ή γεγονότα σε διάφορους άλλους κλάδους, όπως τα μαθηματικά, η μηχανική ή η επιστήμη των υπολογιστών.

Η παιδιατρική ογκολογία είναι μια ιατρική ειδικότητα που επικεντρώνεται στη διάγνωση και τη θεραπεία των καρκίνων που εμφανίζονται σε παιδιά και εφήβους. Ο κλάδος αυτός συνδυάζει διάφορες θεραπείες, όπως χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση και μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων, μαζί με την έρευνα στη βιολογία και τη γενετική του καρκίνου. Στόχος είναι η αποτελεσματική θεραπεία και ιδανικά η επίτευξη ύφεσης, με ταυτόχρονη μείωση των πιθανών παρενεργειών και βελτίωση της ποιότητας ζωής των μικρών ασθενών.

Ως καρκινογόνο νοείται κάθε ουσία, ραδιονουκλίδιο ή ακτινοβολία που προάγει την καρκινογένεση, τον σχηματισμό καρκίνου. Λειτουργεί μεταβάλλοντας τον κυτταρικό μεταβολισμό ή καταστρέφοντας άμεσα το DNA των κυττάρων, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων. Ως εκ τούτου, η έκθεση σε καρκινογόνες ουσίες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τον καπνό του τσιγάρου, τον αμίαντο και ορισμένες χημικές ουσίες.

Το αδενοκαρκίνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά από τα αδενικά κύτταρα, τα οποία βρίσκονται σε διάφορα όργανα του σώματος. Τα κύτταρα αυτά εκκρίνουν βλέννα, πεπτικά ένζυμα ή ορμόνες, μεταξύ άλλων ουσιών. Τα αδενοκαρκινώματα μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα μέρη του σώματος, συνηθέστερα στους πνεύμονες, το παχύ έντερο, τον προστάτη και τους μαστούς. Πρόκειται για κακοήθη όγκο και η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με την εντόπιση και το στάδιο της νόσου.

Το καρκίνωμα του πόρου αναφέρεται σε έναν κοινό τύπο καρκίνου του μαστού που ξεκινά από τα κύτταρα που επενδύουν τους γαλακτοφόρους πόρους, οι οποίοι λειτουργούν ως κανάλια μεταφοράς από τους λοβούς, όπου παράγεται το γάλα, προς τη θηλή. Μπορεί να παραμείνει εντός των πόρων ως μη επεμβατικός καρκίνος (καρκίνωμα του πόρου in situ) ή να εξαπλωθεί πέρα από τους πόρους στον ιστό του μαστού (διηθητικό καρκίνωμα του πόρου).

Το λεμφικό σύστημα, ζωτικό τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος, αποτελείται από ένα δίκτυο λεμφικών αγγείων που μεταφέρουν ένα διαυγές υγρό που ονομάζεται λέμφος. Είναι υπεύθυνο για την απομάκρυνση των τοξινών και των αποβλήτων από το σώμα, τη μεταφορά των λευκών αιμοσφαιρίων για την καταπολέμηση των λοιμώξεων και τη διευκόλυνση της απορρόφησης του λίπους και των λιποδιαλυτών βιταμινών από το πεπτικό σύστημα.

Ο υποδοχέας οιστρογόνων (ER) είναι μια πρωτεΐνη μέσα στα κύτταρα που συνδέεται με την ορμόνη των οιστρογόνων. Υπάρχουν δύο τύποι: ER-α και ER-β. Κατά τη σύνδεσή τους, αυτοί οι υποδοχείς μπορούν να μεταβάλλουν την έκφραση γονιδίων, επηρεάζοντας την κυτταρική ανάπτυξη και διαφοροποίηση. Παίζουν σημαντικό ρόλο στα αναπαραγωγικά και μη αναπαραγωγικά συστήματα και μπορεί να εμπλέκονται σε ορισμένες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού.

Η προλακτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από την υπόφυση και είναι κυρίως υπεύθυνη για τη διέγερση της παραγωγής γάλακτος μετά τον τοκετό. Επίσης, παίζει ρόλο στη γονιμότητα αναστέλλοντας την ορμόνη διέγερσης ωοθυλακίων (FSH) και την ορμόνη απελευθέρωσης γοναδοτροπινών (GnRH). Τα αυξημένα επίπεδα μπορούν να προκαλέσουν αναπαραγωγικά προβλήματα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.

Η μίτωση είναι μια διαδικασία κυτταρικής διαίρεσης που έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη δύο γενετικά πανομοιότυπων θυγατρικών κυττάρων από ένα μόνο γονικό κύτταρο. Πρόκειται για μια θεμελιώδη διαδικασία για την αύξηση, την ανάπτυξη και την επιδιόρθωση σε πολυκυτταρικούς οργανισμούς. Στην ουσία, η μίτωση εξασφαλίζει ότι κάθε νέο κύτταρο έχει το ίδιο DNA με το αρχικό.

Ένας αυξητικός παράγοντας είναι μια φυσική ουσία, συχνά μια πρωτεΐνη, που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην τόνωση της κυτταρικής ανάπτυξης, του πολλαπλασιασμού και της διαφοροποίησης. Είναι απαραίτητοι για τη ρύθμιση διαφόρων κυτταρικών διεργασιών και τη διατήρηση της υγείας και της ζωτικότητας του σώματος. Οι αυξητικοί παράγοντες λειτουργούν συγκεκριμένα με τη δέσμευση σε υποδοχείς στην επιφάνεια των κυττάρων, προκαλώντας κυτταρικές αλλαγές.

Η απόπτωση είναι ένας προγραμματισμένος μηχανισμός κυτταρικού θανάτου στο σώμα, που λειτουργεί ως φυσική διαδικασία καταστροφής των παλαιών, ελαττωματικών ή επιβλαβών κυττάρων. Είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ισορροπίας σε διάφορες σωματικές λειτουργίες, από την εμβρυϊκή ανάπτυξη έως την ομοιόσταση των ενηλίκων. Αποτελεί συχνά αντικείμενο έρευνας σε πλαίσια ασθενειών, ιδίως του καρκίνου, όπου η ρύθμιση της απόπτωσης αποτυγχάνει.

Ο διηθητικός καρκίνος αναφέρεται σε έναν τύπο καρκίνου που έχει εξαπλωθεί πέρα από το στρώμα του ιστού όπου αρχικά αναπτύχθηκε και άρχισε να εισβάλλει στους γύρω υγιείς ιστούς. Είναι επίσης γνωστός ως διηθητικός καρκίνος. Ειδικότερα, είναι πιο σοβαρός από τον in situ (μη επεμβατικό) καρκίνο, ο οποίος παραμένει στην αρχική του θέση.

Η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (Progression-Free Survival, PFS) είναι ένας ιατρικός όρος που χρησιμοποιείται στην ογκολογία για να υποδηλώσει το χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία, κατά το οποίο ένας ασθενής ζει με μια ασθένεια που δεν επιδεινώνεται. Αποτελεί βασικό μέτρο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας νέων φαρμάκων ή μεθοδολογιών θεραπείας του καρκίνου.

Τα ερυθροκύτταρα, γνωστά και ως ερυθρά αιμοσφαίρια, διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στο κυκλοφορικό σύστημα του σώματος μεταφέροντας οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς του σώματος. Αυτά τα κύτταρα σε σχήμα αμφίκοιλου, γεμάτα με αιμοσφαιρίνη, τους επιτρέπουν να δεσμεύονται και να μεταφέρουν οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα. Δεν διαθέτουν πυρήνες, καθιστώντας περισσότερο χώρο για την αιμοσφαιρίνη. Τα ερυθροκύτταρα, ζωτικό συστατικό του αίματος, του δίνουν το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα.

Η "κατάσταση ορμονικών υποδοχέων" αναφέρεται σε μια κλινική παράμετρο που προσδιορίζεται σε ασθενείς με ορισμένους τύπους καρκίνου. Αποκαλύπτει κατά πόσον τα καρκινικά κύτταρα του ασθενούς εκφράζουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες (ορμονικούς υποδοχείς) όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, υποδηλώνοντας την εξάρτησή τους από αυτές τις ορμόνες για την ανάπτυξή τους. Οι πληροφορίες αυτές επηρεάζουν την επιλογή των βέλτιστων θεραπευτικών στρατηγικών, ενημερώνοντας τις αποφάσεις σχετικά με τη χρήση ορμονοθεραπείας.

Ο όρος "μετάβαση" αναφέρεται στη διαδικασία ή την περίοδο αλλαγής από μια κατάσταση, συνθήκη ή τόπο σε μια άλλη. Μπορεί να αφορά προσωπικές εξελίξεις, όπως οι μεταβάσεις στη ζωή, ή ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές. Μπορεί επίσης να αφορά τη μετακίνηση σε γραπτό λόγο ή ομιλία από το ένα σημείο ή θέμα στο άλλο, εξασφαλίζοντας τη λογική συνοχή και ροή.

Ο όρος "καλοήθης" αναφέρεται σε μια κατάσταση, έναν όγκο ή μια ανάπτυξη που δεν είναι επιβλαβής και δεν είναι κακοήθης. Είναι μη καρκινικός και δεν εξαπλώνεται σε άλλα μέρη του σώματος. Υποδηλώνει μια ήπια μορφή ή συνέπεια που συνήθως δεν γίνεται απειλητική για τη ζωή ή δεν προκαλεί σοβαρές βλάβες. Στην υγειονομική περίθαλψη, η καλοήθης συνδέεται συχνά με θετική πρόγνωση.

Το καρκίνωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά από τα κύτταρα που αποτελούν το δέρμα ή τον ιστό που επενδύει τα όργανα, όπως το ήπαρ ή τα νεφρά. Σε αντίθεση με τα σαρκώματα, τα καρκινώματα ξεκινούν από επιθηλιακά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στους αδενικούς ιστούς. Αυτοί οι καρκίνοι μπορούν να προσβάλουν πολλά μέρη του σώματος, οδηγώντας συχνά σε συγκεκριμένα συμπτώματα ανάλογα με την εντόπιση και το στάδιό τους. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης, ακτινοβολίας και χημειοθεραπείας.