Każda osoba ma swój własny obraz ciała - obejmuje on nie tylko aspekty wyglądu, ale jest wieloaspektowym konstruktem, a tym samym obejmuje postrzeganie własnego ciała, ale także myśli, uczucia i zachowania związane z ciałem. Kiedy ludzie cierpią lub cierpieli na raka, często doświadczają fizycznych zmian wynikających z choroby i leczenia: Utrata włosów, zmiany masy ciała, blizny, drętwienie części ciała, trudności w połykaniu i impotencja to tylko niektóre przykłady. To, że zmiany te mogą również wpływać na obraz ciała (byłych) pacjentów, jest oczywiste.
Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badań naukowych dotyczących związku między rakiem a obrazem ciała, interwencje, które mogą być pomocne w poprawie obrazu ciała oraz podsumowuje wskazówki i zalecenia dotyczące komunikacji i interakcji z osobami dotkniętymi rakiem.
Większość badań koncentrowała się na pacjentach z rakiem piersi, jednak inne rodzaje nowotworów również były badane pod kątem obrazu ciała. Większość obaw związanych z wizerunkiem ciała jest doświadczana przez pacjentów bezpośrednio po operacji lub wkrótce po zakończeniu leczenia. Młodsi pacjenci, pacjenci z wysokim BMI i ci, którzy mieli dalsze komplikacje po operacji, są szczególnie narażeni na obawy związane z obrazem ciała. Szczególna troska o tych pacjentów ma kluczowe znaczenie dla promowania ich jakości życia w najlepszy możliwy sposób.
Niektóre formy terapii są obiecujące, w szczególności terapia poznawczo-behawioralna, podejście psychoterapeutyczne, które koncentruje się na dysfunkcyjnych myślach, emocjach i zachowaniach i ma na celu ich poprawę za pomocą określonych technik. Inne pomocne interwencje to na przykład terapia psychoseksualna, interwencje edukacyjne, interwencje skoncentrowane na kosmosie lub masaż, joga lub trening siłowy i ćwiczenia fizyczne w celu odzyskania sprawności fizycznej.
Jednak przed rozpoczęciem specjalnych interwencji szczególnie ważna jest otwarta komunikacja z pacjentami na temat ich wizerunku ciała, ich skarg, obaw i przemyśleń. Oczywiście wskazane byłoby porozmawianie z każdym pacjentem konkretnie o jego obrazie ciała - ale w często stresującej codziennej rutynie w klinikach nie zawsze jest to możliwe z powodu braku czasu. Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na tych pacjentów, którzy przechodzą poważne widoczne i postrzegane zmiany fizyczne w wyniku choroby i leczenia. Ponieważ pacjenci często wstydzą się swoich zmian fizycznych i nie zajmują się nimi samodzielnie, ważne jest, aby zająć się nimi proaktywnie - z rozwagą, empatią i cierpliwością. Należy wziąć pod uwagę następujące 3 C:
- Powszechne: Wyjaśnienie pacjentom, że zmiany fizyczne są powszechne i częste, dlatego nie są sami.
- Obawy: Bezpośrednie pytanie o to, jakie są dokładnie obawy pacjenta.
- Konsekwencje: Bezpośrednie pytanie, jakie mogą być bezpośrednie konsekwencje ich obaw w życiu codziennym, w sytuacjach i aspektach społecznych, zawodowych i emocjonalnych. Na koniec podsumujemy pięć najważniejszych zasad z artykułu, o których pracownicy służby zdrowia powinni szczególnie pamiętać - koncentrują się one na wizerunku ciała, ale mają również fundamentalne zastosowanie do właściwej komunikacji z pacjentami. Zasady te powinny pomóc im nie czuć się samotnymi ze swoimi obawami.
- Informowanie pacjentów o tym, czego mogą się spodziewać w zakresie zmian w ich wyglądzie fizycznym i funkcjach, tak aby byli tego świadomi z wyprzedzeniem.
- Dobre, uważne i cierpliwe słuchanie jest szczególnie ważną częścią komunikacji - komunikowanie się często oznacza po prostu pozwolenie drugiej osobie mówić.
- Zadawanie otwartych pytań i sformułowań, które zachęcają pacjentów do mówienia o tym, co jest dla nich najważniejsze
- Pozwalanie na ciszę i dawanie przestrzeni na rozmowy, które często mogą ujawnić szczególnie ważne informacje o uczuciach, obawach i celach pacjenta - zapewnienie wystarczającej ilości czasu na to jest kluczowe.
- W razie potrzeby kierowanie pacjentów do psychologa lub psychoterapeuty w celu bardziej intensywnej refleksji nad ich obawami w celu promowania ich dobrostanu psychicznego w najlepszy możliwy sposób.
