W tym wywiadzie Lucie Strublova dzieli się swoimi doświadczeniami z guzem neuroendokrynnym, zastanawiając się nad tym, jak jej diagnoza w wieku 10 lat ukształtowała jej spojrzenie na życie. W swojej historii Lucie podkreśla znaczenie wsparcia rodziny, odporności i znalezienia celu w pomaganiu innym, oferując głęboki wgląd w pokonywanie przeciwności losu z uśmiechem.
Jak masz na imię? Ile masz lat? Skąd jesteś?
Nazywam się Lucie Štrublová, mam 32 lata, pochodzę z miasta Znojmo, które znajduje się na południu Republiki Czeskiej
Jaka jest twoja diagnoza?
Moja diagnoza to guz neuroendokrynny zlokalizowany w wątrobie i sąsiadujących węzłach chłonnych.
Jak i kiedy dowiedziałeś się o swojej diagnozie?
Dowiedziałem się o mojej diagnozie, gdy miałem 10 lat, ale problemy zdrowotne miałem od 6 roku życia. Stałem się bardzo chudy, wymiotowałem, moja skóra stała się czerwona i nie mogłem wykonywać normalnych czynności.
Czego nauczyło cię doświadczenie z rakiem?
Moje doświadczenie z rakiem nauczyło mnie doceniać życie.
Co najbardziej pomogło ci podczas procesu leczenia?
Najbardziej pomogło mi wsparcie rodziny, wspaniały personel szpitala, muzyka, czytanie i dzielenie się z innymi pacjentami.
Co zmieniło się w Twoim życiu od czasu zdiagnozowania raka?
Wszystko się zmieniło, całe moje życie, moje postrzeganie życia i świata.
Gdybyś miał spotkać siebie w dniu, w którym usłyszałeś diagnozę, co powiedziałbyś swojemu młodszemu ja?
Przytuliłabym się mocno i powiedziała mu, żeby się nie martwił, że wszystko w życiu dzieje się z jakiegoś powodu.
Co chciałbyś osiągnąć w ramach EU-CAYAS-NET?
Ponieważ jestem krajowym liderem pacjentów, chciałbym zdobyć doświadczenie i nauczyć się najlepszych praktyk, które można zastosować w naszym kraju. I pomóc wzmocnić głos pacjentów.
Spróbuj opisać siebie w 3 zdaniach.
Jestem kobietą, która kocha życie, uwielbiam się śmiać i spędzać czas z ludźmi, którzy wypełniają moje serce miłością. Kiedy decyduję się coś zrobić, idę na całość. Jestem uparta.
Jakie są Twoje dotychczasowe osiągnięcia (formalne lub nieformalne, związane z edukacją lub hobby)?
Moim największym osiągnięciem w życiu jest moja córka Anita. Jestem również dumny z tego, że jestem współzałożycielem organizacji pacjentów "Together to Smile". Mam dyplom z terapii żywieniowej i pracuję jako badacz i terapeuta żywieniowy z pediatrycznymi i młodzieżowymi pacjentami chorymi na raka, szczególnie koncentrując się na tych, którzy przechodzą leczenie raka w okresie dojrzewania.
Co robisz w wolnym czasie?
W wolnym czasie lubię rodzinę, przyjaciół, taniec i podróże.
Czego potrzebujesz/chcesz się nauczyć?
W języku angielskim :))
Jaka jest najlepsza rada, jaką kiedykolwiek otrzymałeś?
Kiedy przechodzisz przez piekło, nie poddawaj się.
Jakie jest Twoje ulubione motto życiowe?
Widzimy właściwie tylko sercem. To, co ważne, jest niewidoczne dla oczu. - Antoine de Saint-Exupéry
Co sprawia, że natychmiast się zapalasz?
Kiedy widzę uśmiech.
Co robisz, aby się zrelaksować?
Taniec, przebywanie na łonie natury, czytanie książek i gorąca kąpiel.
Co sprawia, że nie poddajesz się każdego dnia?
Miłość do życia i wiara w to, co robię.
Za co w swoim życiu jesteś najbardziej wdzięczny?
Największą wdzięczność odczuwam za samo życie, za każdy przeżyty dzień, za czas spędzony z rodziną i przyjaciółmi, za pracę, którą kocham.
Co sprawia, że twoje życie ma sens?
Dzięki mojej córce, dzięki mojej pracy dla organizacji pacjentów i pomaganiu innym.
Jak sobie radzisz, gdy sytuacja staje się trudna?
Mam w życiu prawdziwych przyjaciół, którzy mnie wspierają. Pomaga mi to dzielić się z innymi wyzdrowiałymi pacjentami w naszej organizacji.
Czy są jakieś strony internetowe, które odwiedzasz codziennie?
YouTube, strona internetowa naszej organizacji pacjentów.
Jaką książkę zdecydowanie poleciłbyś przeczytać?
Polecam przeczytać książkę "The Star Rover" Jacka Londona.
I to jest to, co koniecznie musisz o mnie wiedzieć:
Pomaganie i wspieranie innych nadaje mojemu życiu głęboki sens.
