Współczynnik przeżywalności po zachorowaniu na raka w dzieciństwie osiąga obecnie prawie 80% w rozwiniętych krajach europejskich w wyniku skuteczniejszych terapii i lepszej opieki wspomagającej, co prowadzi do stałego wzrostu liczby osób, które przeżyły w populacji. Jednak terapie, które poprawiły przeżywalność, są trudne i powodują poważne skutki uboczne, które mogą znacznie wpłynąć na jakość życia osób, które przeżyły w dłuższej perspektywie. Celem finansowanego przez UE projektu PanCareLIFE (Grant Agreement 602030) było, aby osoby, które przeżyły raka zdiagnozowanego przed 25 rokiem życia, mogły cieszyć się taką samą jakością życia i możliwościami, jak ich rówieśnicy, którzy nie chorowali na raka. Korzystając z badań obserwacyjnych i molekularnych badań genetycznych, PanCareLIFE zbadał późne skutki, które wpływają na płodność i upośledzenie słuchu (ototoksyczność), a także oceni jakość życia związaną ze zdrowiem.
Ponieważ liczba osób, które przeżyły z późnymi skutkami w dowolnym kraju jest niewielka, do dokładnego oszacowania ryzyka wymagane są duże kohorty. PanCareLIFE zgromadził zespół wybitnych badaczy z całej Europy, którzy dostarczyli ponad 14 000 dobrze scharakteryzowanych uczestników badań w celu zidentyfikowania czynników ryzyka, zarówno genetycznych, jak i niegenetycznych, związanych z obniżeniem płodności i ototoksycznością. Badania jakości życia oceniały wpływ płodności i ototoksyczności. PanCareLIFE rozwinęło najnowocześniejsze badania nad przeżywalnością poprzez ocenę dużych kohort za pomocą narzędzi obserwacyjnych i genetycznych, które zapewnią lepszą wiedzę na temat indywidualnych czynników ryzyka. Tego typu informacje umożliwią w przyszłości stratyfikację osób, które przeżyły chorobę na grupy w celu uzyskania bardziej spersonalizowanej, opartej na dowodach opieki, a także opracowanie planów płynnego przejścia do długoterminowej opieki kontrolnej. Podejścia te zaowocują lepszą jakością życia osób, które przeżyły raka zdiagnozowanego w młodym wieku.
