Verken de rol van gelijkheid, diversiteit en inclusie bij het hervormen van de kankerzorg voor een meer inclusieve zorg in dit EU-CAYAS-NET webinar.

Ondanks de vooruitgang in de kankerzorg blijven ongelijkheden in toegang en kwaliteit gemarginaliseerde groepen benadelen. Gelijkheid, diversiteit en inclusie (EDI) in de gezondheidszorg zijn van cruciaal belang om deze ongelijkheden aan te pakken en te zorgen voor compassievolle, inclusieve zorg voor alle overlevenden. Onze webinar ging in op deze dringende problemen, met de nadruk op barrières voor inclusiviteit, de impact ervan op overlevenden en uitvoerbare oplossingen.

De staat van EDI in de kankerzorg

EDI streeft ernaar om cultureel competente gezondheidszorgsystemen te creëren die tegemoet komen aan de behoeften van diverse bevolkingsgroepen. Toch melden veel jonge overlevenden van kanker uitsluiting en vooroordelen tijdens hun zorg.

Uit een recent onderzoek bleek dat 41% van de jonge patiënten vindt dat de hulpmiddelen in de gezondheidszorg niet inclusief zijn en 16% heeft te maken gehad met discriminerend taalgebruik. Factoren zoals sociaaleconomische status, etniciteit, seksuele geaardheid en culturele barrières versterken deze uitdagingen nog. Veel overlevenden hebben te maken met stigmatisering, onvoldoende steun en een gebrek aan vertegenwoordiging in de leiding van de gezondheidszorg, waardoor de kloof in de zorg blijft bestaan.

Barrières voor inclusieve zorg

Systemische obstakels blijven rechtvaardige zorg in de weg staan, waaronder:

  • Culturele normen: Taboes rond geestelijke gezondheid en seksualiteit ontmoedigen open discussies.
  • Gebrek aan training: Zorgverleners zijn vaak niet voorbereid op de unieke behoeften van diverse patiënten.
  • Lacunes in leiderschap: Besluitvormers in de gezondheidszorg weerspiegelen vaak niet de diversiteit van de bevolkingsgroepen die ze bedienen.

Deze barrières hebben een onevenredig groot effect op ondervertegenwoordigde groepen, zoals LGBTQ+ overlevenden, die vaak te maken krijgen met veroordeling of onwetendheid over hun zorgbehoeften, waardoor ze nog meer geïsoleerd raken.

Trajecten naar meer inclusieve zorg

1. Training en opleiding

Het is essentieel om EDI op te nemen in zorgopleidingen. Programma’s moeten zorgverleners uitrusten met culturele competentie, communicatievaardigheden en strategieën om patiëntgerichte zorg te verlenen. Een gezamenlijke, interdisciplinaire aanpak waarbij artsen, verpleegkundigen en maatschappelijk werkers betrokken zijn, kan meer inclusieve praktijken bevorderen. Ons initiatief richt zich op het verbeteren van de communicatie, het ondersteunen van patiënten met neurodiversiteit en taalverschillen en het bevorderen van inclusiviteit in alle zorgomgevingen.

2. Vertegenwoordiging en samenwerking

Leiderschap in de gezondheidszorg moet de diversiteit van patiënten weerspiegelen. Het samen met overlevenden en minderheidsgroepen creëren van hulpmiddelen kan de toegankelijkheid en het vertrouwen verbeteren en tegelijkertijd in specifieke behoeften voorzien.

3. Inclusief beleid

Beleidsmakers moeten prioriteit geven aan EDI door toolkits voor culturele competentie te introduceren, gegevens te verzamelen over ongelijkheden in de gezondheidszorg en te pleiten voor hervormingen die rechtvaardige zorg voor alle nabestaanden garanderen.

EDI is essentieel voor het opbouwen van een barmhartig en inclusief gezondheidszorgsysteem. Door ongelijkheden aan te pakken, culturele competentie te stimuleren en inclusief beleid te implementeren, kunnen we een toekomst creëren waarin elke nabestaande zich gerespecteerd en gesteund voelt.

Bekijk het volledige webinar voor meer informatie en sluit je aan bij de beweging voor rechtvaardige kankerzorg: https://www.youtube.com/watch?v=xy_m7zl5W6E