Tá feabhas mór tagtha ar bhainistíocht ailse i measc leanaí thar na blianta, rud a fhágann gur tháinig feabhas suntasach ar mharthanas suas le 80%.
Mar sin féin, is iad marthanóirí ailse óige atá i mbaol is airde sequelae a fhorbairt mar thoradh ar chóireáil, agus is minic a breathnaítear deacrachtaí inchríneacha i measc marthanóirí. Aithníodh fachtóirí réamhshuímh iomadúla le haghaidh sequelae inchríneacha, lena n-áirítear aois ag diagnóis, cóireáil a fuarthas, radaíocht, cineál meall, agus polymorphisms géiniteacha, a d'fhéadfadh míniú a thabhairt ar an réamhshuíomh aonair chun tocsaineacht drugaí a fhorbairt.
Le déanaí tá gníomhairí núíosacha atá dírithe ar fhás siadaí agus coscairí seicphointe imdhíonachta mar bhunchloch le haghaidh cóireáil ailsí éagsúla, rud a chuireann tús le iliomad endocrinopathies a bhaineann le himdhíonacht. Beidh tionchar ag seicheamháin inchríneacha teiripe ailse ní hamháin ar an óige ach ar mharthanas agus ar cháilíocht beatha na n-othar ardchasta seo freisin.
Dá bhrí sin, tá sé ríthábhachtach monatóireacht a dhéanamh ar feadh an tsaoil ar mharthanóirí ailse óige atá i mbaol galair inchríneacha. Tá sé ina thosaíocht anois oinceolaithe agus inchríneolaithe a spreagadh chun treoirlínte nua leantacha agus luathbhrath a fhorbairt a íoslaghdaíonn sequelae i measc na n-othar seo, ag cur comhtháthú idir aonaid péidiatraiceacha agus aosach chun cinn ós rud é go bhféadfadh go leor sequelae a bheith le feiceáil tar éis blianta fada agus blianta de leanúint suas.
