Tar éis ailse CAYAS a mhaireann, is minic a bhíonn daoine óga i mbaol galar ainsealach a fhorbairt. Ach conas is féidir sláinte fhisiciúil a fheabhsú i gcoitinne?
Is fachtóir tábhachtach é gníomhaíocht fhisiciúil ar féidir leis sláinte chardashoithíoch a fheabhsú. Ní aimsíonn an t-alt seo aon difríochtaí foriomlána i leibhéil gníomhaíochta coirp (measartha go bríomhar) idir marthanóirí agus rialuithe de réir fachtóirí sochdhéimeagrafacha, stair leighis agus fachtóirí riosca cardashoithíoch - mar sin go bunúsach déanann marthanóirí thart ar an méid céanna aclaíochta agus a dhéanann daoine nach raibh ailse orthu ag aois óg.
Cosúil leis an bpobal i gcoitinne, tá fachtóirí áirithe ann atá ina bhfachtóirí riosca maidir le gníomhaíocht fhisiciúil ró-íseal: ioncam íseal teaghlaigh, oideachas íseal, BMI, diaibéiteas agus caitheamh tobac – baineann na fachtóirí seo go léir le leibhéil níos ísle de ghníomhaíocht choirp. Léiríonn sé seo arís go mbíonn tionchar ag go leor réimsí den saol ar shláinte fhisiciúil, ar cheart – go háirithe tar éis tinneas a leigheas – a bheith ar an leas is airde do chách.
Mar sin, cuir ort do thraenálaithe agus déanaimis bogadh!
