Η Σάρα (10 ετών) πάσχει από όγκο στον εγκέφαλο (μυελοβλάστωμα). Λόγω της ιατρικής της κατάστασης, είχε μειωμένη ικανότητα να παρακολουθεί το σχολείο, γι' αυτό και έλαβε ένα σύστημα τηλεπαρουσίας. Τα συστήματα τηλεπαρουσίας, όπως τα ρομπότ ή τα άβαταρ, συζητούνται επί του παρόντος ως μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για τη βελτίωση της αίσθησης του ανήκειν, της κοινωνικής συμμετοχής και, στη συνέχεια, της ακαδημαϊκής επίδοσης των παιδιών με χρόνιες ασθένειες. Ένα από αυτά τα συστήματα τηλεπαρουσίας που έχει σχεδιαστεί ειδικά για παιδιά με χρόνιες παθήσεις ονομάζεται avatar και φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.
Το άβαταρ συνδέεται με το tablet του παιδιού μέσω μιας εφαρμογής και μπορεί να μεταδίδει ήχο και προς τις δύο κατευθύνσεις. Η μετάδοση βίντεο λειτουργεί μόνο προς τη μία κατεύθυνση, έτσι ώστε ο χρήστης να μπορεί να δει την τάξη ή τους συμμαθητές του αλλά όχι το αντίστροφο. Το avatar είναι εύχρηστο, μπορεί εύκολα να μεταφερθεί και να ληφθεί μαζί στις σχολικές εκδρομές. Η χρήση και οι πιθανές επιπτώσεις του avatar εξετάζονται από τον Thomas Pletschko και τους συναδέλφους του χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Sarah.
Εμπειρίες με avatar
Η Σάρα παρέμεινε αναπόσπαστο μέρος της τάξης και μπορούσε να συνεχίσει να συμμετέχει στην ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή. Η ενεργοποίηση του avatar για πρώτη φορά σε ένα μάθημα μουσικής λειτούργησε χωρίς προβλήματα. Τόσο η ίδια όσο και η μητέρα της ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα με το γεγονός ότι το άβαταρ μετέδιδε τη φωνή της Σάρα και όχι τη φωνή ενός ρομπότ. Ο δάσκαλος ανέφερε ότι η εξοικείωση με το άβαταρ πήρε μόνο λίγο χρόνο και ήταν εύκολη η χρήση του από την αρχή. Σύμφωνα με όλους τους συμμετέχοντες, η ανάληψη της ευθύνης για το avatar από έναν συμμαθητή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για να επιστήσει την προσοχή των εκπαιδευτικών στα οπτικά σήματα και να διασφαλίσει ότι ο εκπαιδευτικός θα παρατηρήσει ότι η Σάρα θέλει να πει κάτι. Όσον αφορά την κοινωνική συμμετοχή, η Σάρα ανέφερε ότι "ήταν στην πραγματικότητα εκεί όπως και οι άλλοι μαθητές" και "δεν αισθανόταν διαφορετική από τους άλλους". Ένιωθε ότι "εξακολουθούσε να ανήκει στην τάξη" και δήλωσε ότι μέσω του avatar δεν έχανε τίποτα και μπορούσε ακόμη και να ψιθυρίζει ή να συνομιλεί με τους διπλανούς της στη θέση χωρίς να το αντιληφθούν οι καθηγητές. Όταν ρωτήθηκε αν είναι διαφορετικό να βρίσκεται στο σχολείο με το άβαταρ, η Σάρα δήλωσε ότι "φυσικά και είναι διαφορετικό", αλλά "είναι και τα δύο ωραία και είμαι ευτυχισμένη και στις δύο πλευρές", δηλαδή είναι ευτυχισμένη που βρίσκεται στο σχολείο με το άβαταρ καθώς και στην πραγματική ζωή.".
Προκλήσεις με avatar
Σύμφωνα με την εκπαιδευτικό, μια πιθανή πρόκληση προέκυψε από την πρόσθετη προετοιμασία των μαθημάτων και την αντιστοίχιση του υλικού με το άβαταρ, καθώς έπρεπε να εξετάσει "αν αυτό είναι εφικτό για τη Σάρα". Μια άλλη πρόκληση ήταν οι τεχνικές δυσκολίες, για παράδειγμα όταν η εικόνα παραμορφωνόταν ή η σύνδεση διακόπτονταν.
Περίληψη
Συνοπτικά, όλα τα μέρη (η Σάρα, η μητέρα της και ο δάσκαλος) περιέγραψαν κυρίως θετικές εμπειρίες με το άβαταρ. Η ταύτιση με το άβαταρ ήταν έντονα παρούσα και το άβαταρ χρησιμοποιήθηκε κυρίως για να παραμείνει σε επαφή με τους συμμαθητές του, να συμμετέχει σε δραστηριότητες της τάξης, αλλά και σε σχολικά μαθήματα, γεγονός που γίνεται μια εξαιρετική εμπειρία στο πλαίσιο χρόνιων ασθενειών. Οι εμπειρίες της Sarah με το avatar δείχνουν ότι μπορούσε να παραμείνει σε επαφή με τους συμμαθητές της και να διατηρήσει την αίσθηση του ανήκειν στο σχολείο, παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τα μαθήματα σωματικά. Συνιστώμενες απαιτήσεις για την εφαρμογή
- Για να διατηρηθεί η κοινωνική συμμετοχή, είναι απαραίτητο οι χρήστες να έχουν ήδη γνωρίσει τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους και να έχουν αποκτήσει εικόνα της καθημερινής σχολικής ζωής πριν από τη χρήση ενός avatar.
- Ορισμός ατόμων που είναι υπεύθυνοι για το avatar (π.χ. συμμαθητές), των οποίων καθήκον είναι να το επαναφορτίζουν και να το μεταφέρουν σε διαφορετικές τάξεις.
- Μπορεί να είναι απαραίτητος πρόσθετος χρόνος προετοιμασίας για τους καθηγητές εκτός από την προθυμία τους να εφαρμόσουν το avatar στην καθημερινή ρουτίνα.
